Bela Paratoneri /TEXTİNG ✔️[Bitti]

3.9

Benim sıfat böyle jsjsj

...

Haftalarca  meraktan çatladığım o an gelmişti. DNA sonuçları benim Barçını savunduğum savaşta Barçına güvenmem için çok önemliydi. Bir saattir kapının önünde beliyorduk. Elimde tuttuğum kahve bitince kalkıp çöpe attım. Barçının yanına tekrar oturunca bana doğru döndü.

"Benim için önemli ama sen benden daha heyecanlısın."dedi.

"Müvekkilimsin sonuçta."diye yanıtladım. Tek neden bu değildi. Başıyla anladığını gösterince önüne döndü. Bir kaç dakika sonra beyaz önlüklü bir adam çıkıp bize doğru yaklaştı. Elinde ki zarfı bana uzatmadan önce "Beklettim kusura bakmayın."dedi doktor.

Ona gülümseyerek "Sorun değil. Teşekkür ederiz."dedim. Doktor yanımızdan ayrılınca Barçına döndüm zarfla bakışıyorlardı. Ona yardımcı olmak maksadıyla -Kesinlikle kedi amelim için değil.-kolun girdim ve ilerlemesini sağladım.

"Ne zaman istersen o zaman açarız."dedim anda elinden zarfı aldım ve çantama koydum. Arabaya doğru ilerledik ve ben yolcu koltuğuna o da sürücü koltuğuna yerleşti. Barçın, arabayı sürmeye başlayınca onu izliyordum. Direksiyonu sıkmaktan parmak boğumları beyazlamıştı. Siyah saçları dağılmış, biraz da tedirgin duruyordu. İçime hava çekince ciğerlerim nane kokusuyla doldu.

"Bazen yaşamak için etrafıma bakıp bir neden arıyorum ve elimde hiçlikten başka bir şey bulamayınca hayal kırıklığına uğruyorum."dedi yorgun ve tok sesiyle. Elimi omzuna koyarak sıktım "Çünkü Barçın, bakış açın hep aynı."dedim sonra sözlerime devam ettim. "Bunları seni teselli etmek için söylemiyorum çünkü ihtiyacın yok. Zor şeyler yaşadın fakat etrafında mutlu olmana engel hiç bir şey yok. Mesela Egeden başka arkadaş edinmeyi denedin mi? Hayır, sen sadece bir kişiye odaklısın başka kimseye güvenmiyorsun."dedim gözlerinin için bakarak.

"Sonra Barçın, herkese karşı soğuksun, gülmeyi öğren çeşitli etkinliklere katıl. Zaten bu dünya yaşamaya değen bir yer değil bu nedenle aileni daima kalbinde yaşat."dedim. Pencereyi açıp içeriye hava girmesini sağladım.

"Mesela ben bize misafir gelince mutlu olurdum. Bu gün arkadaşımın doğum günüyse ona mutlu olurdum. Bunlar küçük mutluluklar.Ama şunu unutma; Küçük mutluluklar nefes aldırır."dedim. Barçının, gözleri hayranlıkla parlıyordu. Evin önüne gelince arabayı park etti. Son bir şey daha söyleyip arabadan ayrıldım.

"Bazen aşk öldürse de ,nefes de aldırabilir. Hayata bir şans ver."dedim. Onun da arabadan inmesini bekledim inip kapıları kilitleyince yan yana sessizce eve doğru ilerledik. Evin önüne gelince anahtarı deliğe sokup içeriye girdim. Botlarımızı yerleştirip oturma odasına geçtik. Ama Nisanın uslu uslu ellerini önünde birleştirmiş oturarak görünce kaşlarım çatıldı. Aras ve Kuzey abi ise bana bakıp sinsi sinsi sırıtıyorlardı.

Kuzey abi işaret parmağını boğazın da gezdirdi.Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.Kalın erkek sesi duyunca bakışlarımı koridordan çıkan bedene çevirdim.

Abim buradaydı...

Sertçe yutkundum. Barçına biraz daha yaklaşıp "Sende duyuyor musun?"dedim.

"Neyi?"dedi şaşkınca.Ne olduğunu anlamadığı için sakindi.

"Ezan sesini."dedim.

...

JSJS işte bu gerçek bir sıçış.