Bela Paratoneri /TEXTİNG ✔️[Bitti]

4.7

Ben+Yorgunluk=🎧🛏

...

Elimde ki tabağı dikkat etmeye özen göstererek oturma odasında ki masaya doğru götürüp koydum. Akşam misafirimiz olduğu için evde ben ve Nisanın üzerinde bir telaş vardı. Ama yalnızca ben ve Nisan çünkü abim,Barçın ve Kuzey abimgil kollarını kaldırıp yanlarında ki kumandaya bile bizi çağırıyorlardı.

Kıskançlıkta bir numaraydılar. Masaya son bir kez daha göz gezdirdim. Çok iyidi. Annemden öğrendiğim kadarıyla zeytin yağlı dolma, içli köfte, patates salatası falan yapmıştım. Koltukta yayılan odunlara baktım ters ters.

"Azcık insan olunda kalkıp bana yardım edin."diye sitem ettim.

"Niye Ayaz kudretleri yaptığın sofrayı bizim dokunuşumuz olmadan beğenmiyor mu?"dedi Barçın somurtarak. Bu çocukta dengesizdi.Kocam diyince kızıyor demeyince ayrı bir deriliyor. Bazen acaba Barçın bana ne zaman aşkını itiraf edecek diye çok merak ediyordum.

"Ayaz öyle biri değil."diye tersledim.

"ÖF bana ne Ada ne halin varsa gör."dedi Serkan abim. Onu anlıyordum. Abim oldum olası bana işkence yapıyordu. Ayaz bir kaç dakika sonra burada olacağını söylediğinde Nisan içeriye geçip hazırlanmaya başlamıştı.Bende onun olduğu odaya girip dünden hazırladığım mavi çiçekli elbiseyi üzerime geçirdim. Nisan altına kot bir pantolon,üstüne ise siyah bir gömlek giymişti.

"Çok güzel olmuşsun."dedim kırmızı rujunu dolgun dudaklarına süren Nisana.

Gülerek " Sen de çok tatlı olmuşsun."dedi elbisemi süzerek.

Bir kaç dakika sonra kapı çalınca odadan çıktı. Çünkü hiç biri kalkma zahmetine girmiyordu. Kapıyı açtım ve karşımda siyahlar içinde Ayazı gördüm.

Elimde iki buket çiçek vardı.

"Buyur içeriye."dedim. Ayakkabılarını çıkarıp içeriye girdi elinde ki bir buketi bana uzatınca teşekkür ederek aldım. Diğerini ise Nisana uzattı. Nisanaın Ayaza olan hayranlığı gözümden kaçmamıştı.

Ayaz koltuklardan birine oturdu. Bende onun karşısına oturdum.

"Davet için çok teşekkür ederim. "Dedi Ayaz.

"Asıl geldiğin için biz teşekkür ederiz, Ayaz."dedi Nisan.

"Aynen."diye araya girdi Barçın. Ayağa kalkıp Barçının yanına oturdum.

"Nasılsın Ayaz hayat nasıl gidiyor?"dedi abim. Bu gün abim ve Barçın bir olmuştu sanırım.

"İyi gidiyor. Her gün başka bir davayla uğraşıyoruz işte."dedi Ayaz. Bir kaç dakika sonra sofraya geçtik. Nisan ve Ayaz öyle derin sohbete girmişlerdi ki kimseyi görmüyorlardı. Hele Nisan abilerinin bakışlarını görse bayılırdı sanırım.

Bakışlarımı Barçına çevirince zaten bende olan bakışlarını gördüm.İstemsiz bir şekilde gözlerimi kaçırdım.

"Yemekler çok güzel olmuş. Kim yaptıysa ellerine sağlık. "Dedi Ayaz.

Nisan hemen öne atılarak " Ada yaptı bu konu da çok iyidir."dedi.

"Öyle mi Ada. Ellerine sağlık."dedi Ayaz.

"Yoo o kadar da iyi değil."diyen Barçına döndü bakışlarım. Öyle mi dercesine baktım Barçına.

Tamam. Bu biraz kırıcıydı.

Sofrayı kaldırmaya gelince sıra ayağa kalkıp toplamaya başladık. O sırada bakışlarım bir kere bile Barçına değmedi.

Elimde ki tabakları mutfağa götürdüm. Sıcak suyu açıp bulaşıkları yıkamaya başlamıştım. Bu sırada da Nisan tüm tabak kaşıkları getirmişti. Ensemde bir sıcaklık hissedince yerimde sıçrayarak arkamı dönüp Barçını görmem bir oldu.

"Ne yapıyorsun ya!"dedim sinirle

Barçın omuz silkip "Ne yapıyormuşum."dedi.

" Bilmem bende bir anlasam."diyip bulaşıklara geri döndüm fakat Barçın biraz daha sokulmuştu.

"Niye bana karşı soğuksunda ona karşı sıcak. Benim için bir kere bile bu kadar tatlı olmak için hazırlanmadın."dedi.

Şok içinde ona döndüm. "Ayaz benim için sadece bir a-r-k-a-d-a-ş Barçın."Dedim.sinirle devam ettim.

"Ve galiba ne kadar kırıcı olduğunun farkında değilsin sen."dedim. Yemeklerin güzel olmuştu bir kere!

"Tamam kırdıysam özür dilerim."dedi ve yüzünü yüzüme doğru yaklaştırdı. Sıcak nefesi yüzüme çarpıyordu. " Affettin mi?"dedi.

Nutkum tutulmuş gibiydi yavaşça başımı sallayarak onu onayladım. Tezgahla onun arasındayım.

"Ve ayrıca yemeklerin çok güzellerdi.Ama onları sadece benim için yap."dedi gitmeden önce.

Kalbimin nasıl attığından habersizdi.

...

Benimde Ada benimde jsjsj
Barçın 1
Ayaz 0 gibi.