Bela Paratoneri /TEXTİNG ✔️[Bitti]

4.1

Keşke doğmadan önce senaryoyu bi okusaydık JSJ.

...

"A-abi."dedim tedirgince. Bakışlarım abim ve Barçın arasında mekik dokuyordu. Barçın bana bakıp tek kaşını havaya kaldırdı. Rahatlığını ve sakinliğini koruyordu. Abim bir kaç adımla yanıma gelip kolumdan tuttu ve yanına çekti. "Ne işin var burada?"dedim.

Histerik bir şekilde gülüp "Annem seni kontrol etmem için gönderdi.Kızım oralarda çok çalışıyor yalnız kalmasın."dedi annemin sesini taklit ederek. "Ama gördüğüm kadarıyla sen iyiymişsin. Çok da yorulduğun söylenemez."dedi.

Abime göz devirip " Çalışıyorum zaten."dedim.

Abim tabi canım dercesine elini salladı. "Annem ve babama da aynen böyle söylerim."dedi.

"Abi Barçın benim müvekkilim."dememle. Kuzey ve Aras abinin bakışları bana döndü. Onlara gülücükler atıp abime döndüm fakat Kuzey abi bir kaç adımla Barçının yanına gidip elini Barçının omzuna koyarak "Barçın, senin sevgilin değil mi?"dedi. Ellerimle başıma masaj yapmaya çalıştım. Ve Kuzey abiye dönüp "Hem de sevgilim."dedim. Aras abide yanımıza gelince kendimi aslanların arasında ki ceylan gibi hissetmiştim. Abim Barçın'ın ensesinden tutup sıkarak "Kimsin lan sen?"dedi.  Abime sinirle bağırdım.

"Abi! çocuğu rahat bırak."

"Sen sus. Seni babama söylemezsem sen görürsün şam şeytanı."dedi. Telaşlı bakışlarım Nisana döndü belki bir umut yardım eder diye fakat Nisan, eline aldığı patlamış mısırla oturduğu yerden sırıtarak bizi izliyordu. Ona sinirli bir bakış attım. Ayranın tuzlusu arkadaşında akıllısı makbuldü.

"ADA!"diye kükredi abim. Bir adım geriledim. "Hemen şimdi ankaraya dönüyoruz."dedi benim kolumu tutup yapışmadan önce. Abimden kolumu kurtarınca omuz silkip ondan uzaklaştım.

"Beyler azcık sakin olun."dedi Nisan.

"Ben hiç bir yere gelmiyorum abi."dedim.

Barçın başını onaylarken "Sonuçta kendi hür iradesi var."dedi.

Abim ateş saçan gözlerini ona çevirerek "Ne diyon la?"dedi. Sertçe yutkundum çünkü Ankara kanalına bağlamıştı ve bu iyi bir şey değildi.

"Diyorum ki o artık bir birey ve ne isterse onu yapar."dedi Barçın.

Onu anlamıştı aptal!

Abim sert adımlarla Barçının yanına gitti. Boynunu bir sağa birde sola doğru çıtlattı.

Barçına doğru "Barçın kaç! Canını kurtar."dedim. Barçın aldığı komutla çıkışa doğru tabanlarını götüne vura vura kaçmaya başlamıştı.  Abim ve Kuzey abide peşinden gidince Nisanda ayaklanıp koştu. Aras abi elleri cebinde sakin bir şekilde durunca ona doğru döndüm.

"Sen niye dövmek için gitmedin?"dedim.

Omuz silkip "Ayaklarımı yoramam onlar tutsun ben seve seve döverim."dedi ve sakin adımlarla çıkışa ilerledi.

Kafamı pencereye çevirdim ve gördüğüm manzarayla şok oldum. Çünkü abim elinde tüfekle Barçını kovalıyordu. O tüfeği nerden bulmuştu ki?

Daha fazla vakit kaybetmeden aşağı indim. Etrafta ki insanlar bizimkilere hayretler içerisinde bakıyorlardı. Yanımda duyduğum sesle irkildim.

"Kızım git yetiş al tüfeği deli oğlandan. Birden aldı elimden tüfeği."dedi yaşlı bir amca bozuk Türkçesiyle.

Amca amca senin elinde tüfeğin ne işi var?

Abimin peşinden koşmaya başladım fakat onlara yetişemiyordum. Abim barçına söve söve peşliyordu.

"Abi!"diye isyan ettim. Ama zerre umurunda değildi.

Etrafta ki teyzeler "Yapma oğul."diye bağırıyorlardı.

Bu çatışma Etrafta yükselen silah sesiyle son buldu. Herkes suspus olmuştu. Gözlerim herkesin gözünde geziniyordu.Bu sessizliği bozan bir inleme sesi oldu.

Bu ses..Barçından gelmişti.

Ona doğru koştum ve neresinden vurulduğunu anlamaya çalışmak amacıyla yokladım.

Götünden vurulmuştu.

Hem gülesim hemde ağlayasım vardı. Abim sırıtarak uzaklaştı ve silahı geri iade etti. Nisan ise kanaması dursun diye bezi sarıyordu.

Abim gitmeden önce bağırdı.

"Götünü korumalıydın!"

...

JSJSNNSN Bu işin tadı kaçtı Muhsin.

AA çok ayıp.