ON İKİ NUMARA

Yirminci Bölüm

Bolca yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın. Keyifli okumalar!

20. Bölüm: DAĞ EVİ VE SÜRPRİZ TRANSFER

"Siz var ya harika insanlarsınız." dedim neşeli çıkan sesime engel olamayarak. Poşetten çıktığım şarap şişesine gözlerimden kalpler çıktığına inanarak bakıyordum. Nil'in kıkırtısı kulağıma dolarken, o kolunu Asır'ın beline doladı. "Sevineceğini söylemiştim."

Gözlerim kısılırken ikisine baktım. Asır gülerek Nil'i omuzlarından sarmış ve kendine biraz daha çekmişti. Mutfağın tezgahının önünde, birkaç adım yanımda duruyorlardı. Aralarında bir ilişkinin başlamadığını biliyordum. En azından Nil bir şey söylememişti. Bildiğim kadarıyla en son çok ciddi bir şekilde flörtleşiyorlardı. Peki şuan ki halleri de neyin nesiydi? Çünkü flört olamayacak kadar yakınlardı bence.

Nil bakışlarımı fark etmiş olmalı ki yüzündeki gülümseme biraz daha genişledi. Yavaşça omuzlarını indirip kaldırdığında kaşlarım şaşkınlıkla havalandı. Ortada başlayan bir ilişki kesinlikle vardı. Peki hangi ara gerçekleşmişti bu olay? Çünkü daha davet gecesinde Asır, Nil'i kendinden kaçtığı için bana şikayet emişti. Şikayetleri yetmemiş gibi bir de kendisinin evlenilecek adam olduğunu dakikalarca uzun uzun anlatmıştı.

"Şu şarap için bu kadar sevindiğine inanmıyorum." dedi Asil memnuniyetsiz çıkan sesiyle. Çattığı kaşları ile elimde sıkıca sardığım şişeye bakıyordu. Gözlerimi devirerek şişeyi ada tezgahın üzerine bıraktım. "Söylenme Asilcim söylenme." diye mırıldandım tatlı bir gülümseme ile. "Hadi yemeğimizi yap artık."

"Aynen kardeşim." dedi Asır bana anında onay verirken. Başımı hızlıca sallarken Asır'ı desteklemeyi eksik etmedim. "Maç heyecanı hepimizi acıktırdı."

Asil Asır'a ters bir bakış attı. Asır umursamazca omuz silktiğinde kıkırdadım. "Siz ikiniz mutfağımı terk eder misiniz?" dedi Asil huysuz sesiyle. Asır ile bakışırken, ikimiz de genişçe gülümsedik. Nil'i kendinden uzaklaştırıp elini bana doğru uzattı. "Hadi Ahsen." dedi keyifli sesiyle. "Gidip maç sonrası yayını izleyelim. Şu saçma adamlarınkini."

Asır'a doğru adım attım. "Gidelim Asırcım." dediğim anda, kolumdan geriye doğru çekilmiş ve attığım adım havada kalmıştı. Kendimi bir anda Asil'in kolları arasında bulduğumda, çattığım kaşlarım ile ona baktım. O ise hiç bana bakmadan Asır ve Nil'e bakıyordu. "Siz ikinize dedim." dediğinde, Nil kahkaha attı. "Hadi gidelim Asırcım." dedi Asır'ı taklit edercesine konuşurken. Oldukça eğleniyor gibiydi. "Şu saçma adamların maç sonrası yayını izleyelim."

İkisi salona doğru ilerlediğinde büzdüğüm dudaklarım ile Asil'e döndüm. Asır ile programı izleyip eğlenmek varken yemek mi yapacaktım cidden? "Ben ne yapacağım burada?"

"Bana yardım edeceksin yavrum." dedi Asil beni tezgaha doğru iterken. İç çekerek bileğimdeki toka ile saçlarımı salaş bir topuz yaptım. Ardından kazağın kolunu kıvırdım. Ellerimi belime koyduktan sonra dikkatlice beni izleyen Asil'e döndüm. "Ne yapayım?"

Asil sorumu cevapsız bıraktı ve olduğu yerde beni izlemeye devam etti. Dolgun dudakları kıvrılmış ve yüzünde tatlı bir tebessüm yer etmişti. Açık kahveleri yüzümde gezinirken ışıl ışıl parlamaya başlamıştı. Gözlerim kısılırken, yüzümde oluşan manasız gülümseme ile Asil'e baktım. "Asil?"

Bir anda gerçeğe dönmüş gibi irkilirken, başını iki yana salladı. Bana doğru yaklaştığında, "Bir an hayallere daldım." diyerek kendi kendine mırıldanmıştı. Göğüs kafesimin altındaki kalbim, bu sözleri ile tatlı bir ritimle çarpmaya başladı. Hayallere dalmıştı. Galiba içinde benim de olduğum hayallerdi bu...