Ailecek yaptıkları pazar kahvaltısından sonra yatağına uzandı ve son birkaç gündür rutin olarak yaptığı gibi gözlerini tavana dikerek düşünmeye başladı. bu yaşadıklarını kendi içinde yaşarsa delireceğinden emindi. Bir kişiyle bile olsa paylaşmak istiyordu hissettiklerini, içini dökmek istiyordu onu anlayıp, dinleyecek birisine.
Çınar dobra bir insandı, ne hissetmiş olursa olsun hissettiği duyguları belli etmekten asla çekinmezdi ama yeri geldiğindeyse tam bir sır küpü olurdu ama bu sefer sır küpü olası hiç yoktu, hissettiklerinden gayet emindi.
"Çınar(🐺)": Asena konuşmak istediğim önemli bir konu var da yarım saate buluşsak olur mu?
"Asenamm": Buluşalım canım buluşalım da ne oldu, kötü bir şey yok değil mi?
"Çınar(🐺)": Merak etme kötü bir şey değil ama önemli bir şey.
"Çınar(🐺)": Deli gibi de utanıyorum, ne tepki vereceğini kestiremiyorum...
"Asenamm": Kanka noluyo aqqq
"Çınar(🐺)": Hadi hemen çık, kimseye de haber verme. Seninle konuşacağım sadece.
"Asenamm": Tamam cano da nereye gidelim?
"Çınar(🐺)": Her zamanki yere gel canım.
"Asenamm": Tamam çıkıyorum şimdi hazırlanıp.
"Çınar(🐺)": Tamamdır geliyorum ben de.
Çınar yapmak üzere olduğu şeyden şimdiden pişman olmuştu bile. Ya şu hayatta en çok değer verdiği kişilerden birisi olan arkadaşı da ona sırt çevirirse? Asena Çınar'ın her hareketinin arkasında durmuştu, iyi gününde de kötü gününde de hep onun yanında olmuştu ama bu konu çok farklıydı. Bin yıllık arkadaşının nasıl tepki vereceğini kestiremiyordu bile...
Çınar arabasını evlerine yakın sahilin en ücra köşesine parkedip arabadan inmişti, Asena daha gelmemişti. Burası çocukluklarından beri Çınar ve arkadaşlarının takıldıkları yerdi. Hem İstanbul'un göbeğinde sahile bakan bir yer olması hem de bu kadar sessiz ve sakin olması ne kadar imkansız olsa da çoğu kişinin bilmediği bu yer onlar için gizli bir buluşma ve kafa dağıtma alanıydı.
"Çınar'ım?"
"Geldin mi?" Diye sorarak solgun bir sesle cevap verdi sarışın genç.
"Geldim geldim de bu halin ne lan? Ne oldu?"
"Ne olmadı ki Asena?" Gözleri dolu dolu verdiği bu cevap güzel kızın yüzünün daha da fazla buruşmasına sebep oldu.
"Oğlum anlatsana lan! Korkuyorum bak."
"Ne olursa olsun, sana ters gelse bile sonuna kadar beni yargılamadan dinleyeceğine söz veriyor musun?"
"Lan ben ne zaman yargılamışım seni gerizekalı? Salak salak konuşmayı bırak da anlat hadi."
"Ben bir şey farkettim Asena."
"Neymiş peki bu şey?"
"Kendimle ilgili bir şey." Asena kafasını sallayarak cümlenin devamını bekleyen bir ifadeyle Çınar'ın yüzüne bakmaya başladı.
"Bunu söylemek ne kadar kolay olabilir bilmiyorum, yani bunca yıldır farketmemiş olmam da büyük bir aptallık. Aslında farkettim tabii ama konduramadım işte ne bileyim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HARAM MISIN BANA?
RomanceAileleri ne kadar yakın olsa da asla anlaşamayan ve birbirlerinden oldukça zıt karakterlere sahip olan iki adamın nefretten doğan aşkı. (BL)
