Selammm oy verip bölümle veya kitapla ilgili yorum yapabilir misiniz dememe gerek var mı😔🤍
...
Esmer adamın kucağından hala kalkamamış olan Çınar, sevgilisinin boynundaki yüzünü kaldırıp sevgilisinin yüzünün karşısına getirmişti. Sarışın adam sevgilisinin ona bakan gözlerinin içine bakarak saatler sonra ilk defa gülümseyebilmişti.
"Ağlamaktan gözlerin şişmiş kurban olduğum..." Baran'ın sarışın adamın gözlerinin altını okşayarak söylediği bu cümleden sonra Çınar, sevgilisine bu konuda bir cevap vermemeyi seçmişti.
"Yatağa geçelim mi?" Esmer adam, Çınar'ın masumca sorduğu bu sorudan sonra gülümsemişti.
"Evdekiler görürse?" Baran'ın kolları hala kucağında oturan sevgilisinin vücuduna sarılıydı.
Çınar, esmer sevgilisinin tedirgin sorusundan sonra omzunu silkmişti.
"Görsünler, sevgilim değil misin?" Baran, sarışın adamın sakin bir sesle sorduğu bu sorudan sonra kocaman bir gülümseme vermişti sevdiğine.
"Öyleyim tabii." Dedikten sonra sevgilisinin dudağına doğru yaklaşan esmer adam, sarışın sevgilisinin dudağını öpmeden önce birkaç saniye boyunca karşısındaki durgun adama bakmıştı. Dudağını sevgilisinin dudağıyla birleştirdikten sonra birkaç kere hafifçe öpüp geri çekilecekken yeniden yaklaşıp sarışın adamın dudağının kenarını öpüvermişti.
"Ne güzel bir adamsın oğlum sen.." Baran'ın burnu sevgilisinin burnuna değecek yakınlıktayken söylediği bu cümleyle Çınar, burnuna değen nefesleri hissedip sevgilisinin varlığıyla kendisini huzurlu hissediyordu.
"Sen geç yatağa ben yerdekileri toplayayım, tamam mı Çınar'ım?"
Kafasını sallayan sarışın adam, uzun bir süredir oturduğu sevgilisinin kucağından ayaklandığında kendisini yatağa atmıştı. Odanın içine dağılan kağıtları toplayıp sandığın içine tekrardan özenle yerleştiren esmer adamı izleyen Çınar, bu adama çok aşıktı...
Kapağını kapattığı sandığı kaldırıp kapağı açık olan dolabın içine geri sokan Baran, dolabın kapısını kapatıp sevgilisinin yatağına doğru ilerlemişti. Sarışın adamın yanına uzanan Baran, sevgilisine yaklaştırmıştı kendisini. Bedenleri birbirlerine değerken nefesleri yüzlerine çarpıyordu.
Damarlı ellerini esmer adamın yüzüne doğru getirip hafifçe okşamaya başlayan Çınar'ın gözlerinden tek tük yaşlar süzülüyordu. Baran'ın içini paramparça eden bu görüntüye alışması o kadar imkansızdı ki...
"Baran, bir şey soracağım ama lütfen kızma..." Çınar'ın söylediği bu cümleden sonra kaşlarını çatmıştı Baran.
"Neden kızayım canımın içi, sor tabii ki de." Esmer adam usulca, sakin bir sesle cevap vermişti Çınar'a.
"Eğer abim ölmeseydi, o da abinle böyle anlar yaşayabilir miydi?" Gözlerinden hala yaşlar akıyordu sarışın adamın.
"Çınar'ım, güzelim abim erkeklerden-" Baran'ın bu cümlesi sarışın adamın araya girmesiyle yarım kalmıştı.
"Ben de senden önce erkeklerden hoşlanmıyordum sanıyordum Baran, sen oldun benim ilkim. Belki abine de öyle olacaktı." Çınar, eğer abisi ölmemiş olsaydı mutlu olabilme olasılığının varlığına inanmak istiyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HARAM MISIN BANA?
Roman d'amourAileleri ne kadar yakın olsa da asla anlaşamayan ve birbirlerinden oldukça zıt karakterlere sahip olan iki adamın nefretten doğan aşkı. (BL)
