HARAM MISIN BANA?

İki Keçi

Herkes selamlaşıp içeriye geçtikten sonra geriye iki kollu bir terazinin zıt uçlarında asılı kalan gençler kalmıştı ama bir taraf ağır bastığı anda diğer taraf aşağıya inmek yerine daha da çok üste çıkmaya çalışıyordu. Duygusuz bir şekilde yüzüne sırf ablası için takındığı yalancı bir tebessümle "hoşgeldin" dedi mavi gözlü genç ev sahipliğinin gerektirdiğini yaparak.

"Hoşbuldum hoşbuldum da emin misin benim gelmemden hoşnut olduğuna" diye gereksiz yere ortamın ve Çınar'ın gerilmesini sağlayan bir cümle kurmuştu kalın sesli adam.

"Ne yarrak bir herifsin lan sen, adam gibi hoşgeldin diyoruz yine bir bokluk yapıyorsun, misafir olmasan o güzel yüzünün anasını sikerdim ama dua et ablam ve abin var arada."

"Ooooo güzel yüz mü? Bir de tutup dudaklarıma yapış istersen amına koduğumun manyağı!" Esmer adamın bu cümlesinden sonra boğuk bir kahkaha atmıştı Çınar.

"Oğlum ne gerzek bir herifsin lan sen, beni delirtmek için mi yarattı Allah seni? Bak yemin ediyorum bir gün çok fena sikeceğim seni de işte ne zaman onu bilemem." Dedikten sonra sinirle yeni tıraş ettiği çenesini kaşıyan adamın sakinleşmesine izin vermeden bir cümle kurmuştu esmer adam.

"Siksene lan, hadi şimdi sik götün yiyorsa da bak bakalım kim kimin güzel yüzünün de anasını sikiyormuş!" Dediği anda boğazında kemikli ve damarlı bir el hissetmişti Baran.

"Bak çocuk senin ağzına sıçmamak için kendimi çok zor tutuyor-"

"Çınar!" diye bağıran kalın ve karizmatik sesi duyan ikili yüzlerini sesin geldiği yöne çevirdiklerinde heybetli bir şekilde karşılarında dikilen ve adeta burnundan soluyan adamla gözgöze gelmişlerdi.

Bu bakışmanın sonrasında esmer adam yüzüne zoraki bir gülümseme takınarak sarışın adam ve babasından uzaklaşmak amacıyla içeriye doğru yürümeye başlamıştı.

"Baba ben bu herifi sizin hatrınıza adam gibi karşıladım hatta gülümsedim bile ama bazıları adamlıktan anlamadığı için tutamadım kendimi, suç benim mi yani?" Diye babasına açıklama yapmaya çalışan sarışın adam bu haliyle adeta sokakta kavga edip eve yara bere içinde gelen liseli gençlere benziyordu.

Babasının, "sen de onun yaptığı gibi içeri geçip hiçbir şey belli etmeden insan gibi oturacaksın, ha eğer diyorsan ki ben yapamam insan olmayı beceremem illa bir laf atacağım işte o zaman çok fena olur Çınar." Demesiyle birlikte baba ve oğul yüzlerine sahte bir gülümseme yerleştirerek oturma odasına doğru yürümeye başlamışlardı.

"Tekrardan hoşgeldiniz hepiniz" diyerek odaya giriş yapan baba, oğul herkes ne olduğunun merakıyla onları izlerken hiçkimseye bir şey belli etmek istemiyor olmaları sebebiyle koltuklara yerleşmişlerdi.

Ters bir şeyler olduğunu anlayan evin annesinin üzerindeki gerginliği yansıtmamaya çalışan bir sesle "o zaman buyrun sofraya geçelim, saat kaç oldu vallahi acıktık hepimiz!" Demesiyle odadaki herkes birden ayaklanıp sofradaki yerlerini almaya başlamıştı.

Aslında aileler eskiden beri çok yakındı fakat bu dünürcülük işleri başladığından beri işler hafifte olsa eskiye göre daha resmi bir hal almıştı. Yapılacak hatalar ve olabilecek aksiliklere karşı kimsenin tahammülü kalmamıştı.

Özellikle de birbirinden nefret eden ve bunu dışarıya yansıtmaktan hiç de çekinmeyen iki gence karşı büyükten küçüğe her iki ailenin fertlerinin de sabrı tükenme aşamasını çoktan geçmişti..

Biraz kısa oldu ama olsun..