HARAM MISIN BANA?

Merhametin Ta Kendisiydi Gözlerin

Bölüm Şarkısı: Ve Ben- Yaşlı Amca (bölümde geçmiyor ama bence çok uydu bu bölüme..)

"Kızım niye sessiz sessiz geliyorsun? Korktuk."

"Çok tatlıydınız, bölmek istemedim."

Biraz daha yaklaştıktan sonra Baran'ın yüzünü ve Çınar'ın gözaltlarını görüp dehşete düşen Asena, neler olduğunu bilmediği için meraklı gözlerle birisinin neler olduğunu anlatmasını bekliyordu.

"Ne oldu lan size?" Endişeyle sorduğu bu cümle sarışın gencin arkadaşına olanları anlatmadığını hatırlatmıştı.

"Sen Baran'a süreceğin ilaçları sürerken ben anlatacağım sana." Kafasını sallayan sarışın kız, içinde ilaç olan poşet hariç diğer poşetleri arabaya bırakmıştı.

Asena, esmer adam için getirdiği ilaçları Baran'ın yüzüne sürerken Çınar'ın anlatmış olduğu olaylarla birlikte tüyleri ürpermişti. Çınar'ın gözleri olan olayları anlatmaya başladığı an dolarken, Baran ise çoktan ağlamaya başlamıştı.

"Tüylerim diken diken oldu yemin ederim... ama merak etmeyin her şeyi atlattığınız gibi bunu da birlikte atlatacaksınız, her zaman yanınızdayım sakın unutmayın."

Sarışın kızın her zaman olduğu gibi bu sefer de onlara koşulsuz şartsız destek çıkması ikisini de çok mutlu etmişti. Baran, olaylar yaşandıktan sonra duygularını kontrol etmekte zorlandığı için bu sefer de Asena'ya sarılarak ağlamayı seçmişti.

Çınar onu bu şekilde görmeye dayanamıyordu. Her zamanki gibi davranması için her şeyini verebilirdi, tabii ki de yaşadığı şey atlatması çok zor bir şeydi ama dayanamıyordu işte...

"Aşkım, hadi yemeğini ye bak Asena bir sürü şey getirmiş." Çınar'ın cümlesiyle Asena'da onu onaylar bir şekilde gözlerinden akan yaşlarla gülümseyerek kafasını sallamıştı.

"Baran, bak dürüm aldım sen seviyorsun diye, istersen annem börek yapmış ondan da getirdim. Çınar'la anınız var diye gittim kokoreç bile aldım canım hadi ye bak olmaz böyle." Sarışın kız sonunda ikna etmeyi başarmıştı karşısındaki esmeri.

"Kokoreçi verebilir misin?"

"Al bakalım." Poşetten çıkardığı kağıda sarılı ekmeği Baran'a uzatan sarışın kız, Çınar için de dürümü uzatmıştı.

"Ben de kokoreç yiyeyim." Gülümseyerek Baran'ın her zamanki gibi paketi yırtmamak için zorlanarak açmaya çalışmasını izleyen sarışın adamın gözü sevgilisinin yüzüne her değdiğinde karnına bir ağrı saplanıyordu.

Üçü de arabanın içinde oturarak hiç konuşmadan yemeklerini yiyordu. Daha doğrusu Baran lokmalarını çiğnerken hala az da olsa ağlıyordu, Çınar deniz gözlerini sevgilisinin yüzünden bir an bile ayırmıyordu, Asena ise dolu gözleriyle önünde duran ikiliyi izleyerek dürümünü yiyordu.

Sessizliği bozan arka koltuktaki sarışın kız olmuştu.

"Peki bir planınız var mı bu gece ve daha sonrası için?" Asena'nın her zamanki gibi gerçeklerle yüzleştiren sorusuyla dudaklarını ısırmaya başlayan Çınar kafasını iki yana sallamıştı.

"Bize gidiyoruz o zaman."

"Hiç gerek yok Asena, gerçekten." Baran'ın konuşmasıyla birlikte sarışın kız gözlerini devirmişti.

"Oğlum ne yapacaksınız böyle? Annem zaten anneannemlere gitti üç günlüğüne, gelin kalın işte manyak mısınız?"

Kafasını onaylar anlamda sallayan Çınar'ın bu hareketi Baran'ı da ister istemez rahatlatmıştı. Esmer genç sonuçta eve gidemeyiz diye düşünürken birden telefonu çalmaya başlamıştı.