HARAM MISIN BANA?

Kıskanıyorum

Bölüm şarkısı: Yangın Var- Aydilge

Dört gündür görmediği ama istisnasız her gün görüntülü konuştuğu sevgilisiyle bugün görüşecek olmanın verdiği mutlulukla erkenden uyanmıştı Çınar.

Baran'ın bu kadar kısa sürede her şeyi haline gelmesi onu o kadar mutlu ediyordu ki. Bir yandan da dişünmek istemediği o ihtimaller geliyordu aklına. Eğer düşünmeye başlarsa bir daha içinden çıkamayacağı için hızlıca doğrulduğu yatağından kalkıp kapısını açtıktan sonra banyoya doğru ilerledi.

Yüzünü yıkadıktan sonra tekrardan odasına ilerledi. Baran'la kahvaltıyı dışarıda yapmak için sözleşmişlerdi. Büyük ihtimalle Baran şu an hazır bir şekilde evinde sarışın gencin onu araması için bekliyordu.

Çınar bugün rahat bir şeyler giymek istediği için üstüne geçirdiği kısa kollu beyaz tişörtü ve altındaki kot pantolonuyla hızlıca hazırlanıvermişti. Saçları ne uzundu ne kısaydı, sakalları da iyi durumdaydı.

Baran'a "in güzelim" yazdıktan sonra sırıtarak uyanan annesine çıktığını haber verdi. Bu sefer Baran'la gittiğini söylememişti, barışmış olarak bilseler de bu kadar sıkı fıkı olmalarından şüphelenebilirlerdi.

Çınar hızlı bir şekilde merdivenlerden inip dış kapıyı açtığında Baran'ın daha inmediğini gördü. Arabayı açıp sürücü koltuğuna yerleştikten sonra sevgilisini beklemeye başladı. Kapıda beliren Baran, Çınar'ın arabada olmadığını anlamamış olacaktı ki telefonunu çıkarıp bir şeyler yazmaya başlamıştı.

"Baranım": Neredesin canım?

"🤍": Seni bekliyorum.

Çınar'ın yazdığı mesajı gördükten sonra dudakları yukarıya doğru kıvrılan Baran, hızlı bir şekilde arabaya doğru gelmişti. Kapıyı açıp içeri girdiğinde kapıyı bile kapatmadan dudaklarını sevgilisinin yanağına bastırmıştı.

"Çok özledim oğlum seni."

"Lan kapı açık!"

Dehşetle kapıya dönüp anında kendine doğru çeken Baran, kapıyı hızlıca kapattığında "artık kapalı" deyip sırıtmaya başlamıştı.

"Baksak mı artık şu dudakların tadına Baran'ım?"

"Durduğun kabahat." Dediği anda ellerini sadışın adamın boynuna götürüp kendisine çekmişti Baran. Dudakları birleştiğinde ikisinin de tenleri yanıyor gibiydi. Hep böyle mi hissettirecekti bu ya?

Baran, sevgilisinin alt dudağını birkaç kez emdikten sonra kendisini geri çekmişti. Çınar gözlerini devirirken Baran ise arabayı çalıştırması için yolu işaret ediyordu.

Çınar, Baran'ın yüzüne bakarak büyük bir of çektiğinde arabayı park ettiği yerden çıkartmıştı.

"Bugün çok güzelsin."

"Gönlümü almak için yapıyorsan daha çok şey yapman gerekecek, hem günlerdir görmüyorum hem de adam gibi öptürmüyorsun bile lan!"

"Oğlum birisi görse demeyecek mi ne yapıyor bu adam arabanın içinde diye?"

"Of Baran'ım of!"

"Köşeye çekeriz yine istersen?"

Baran'ın söylediği şeyle gözleri parlayan Çınar, otuz iki diş sırıtıyordu.