Death Curse Escapade [BL]

Dalawampu't dalawa

Saturnino

"Are you ready?" Tanong sa akin ni Giordan, agad naman akong ngumiti sa kaniya at tumango. Sinuot ko na ang black na face mask ko at ang blue na hoodie ni Giordan na siyang parang naging suot ko na lang palagi kapag may nangangailangan ng tulong no'n sa subdivision. I don't have any clothes that will cover my identity so wearing this kind of get up is already fine.

"Ready, I'm always ready." I'm highly strung but I don't have any choice but to do this. I didn't mean to promise to help them but I think it is already my responsibility since I met something unexplainable creature in that house. If I'll let that thing surrounds freely at Sterro's house, baka hindi lang siya ang mapahamak... kundi ang buong pamilya niya na rin!

Naka-park ang sasakyan ni Giordan hindi ganoon kalayo sa main gate ng subdivision. We chose not to bring it inside lalo na't kukuwestyunin ang pagpunta namin dito. Giordan used his moonlight to distract the guard of the place, and when he was stunned because of the beauty of the light from the moon, signal na 'yon para pumasok kami.

Giordan wearing the same type of hoodie, but we do have different colors. Mine is blue, his is black. He is also wearing a black face mask that covers his nose and mouth. I can somehow notice how bulky his body is, wearing that fitted hoodie!

Agad kaming tumakbo sa direksiyon ng bahay nina Sterro, hindi naman talaga siya ganoon kalayo pero kapag nasa ilalim ka ng mainit na araw ay nakakapagod talaga. Nang malapit na kami, napansin ko na maliwanag ang bahay ni Sterro at may naririnig na akong nagkukuwentuhan sa loob. Mukhang nandito pa rin ang mga barkada nina Vetrice at Sterro.

"Avoid making noise, Sat." Dinig kong bulong ni Giordan na siyang agad kong ikinatango. Agad ko siyang sinenyasan papunta sa bakuran kung saan ko nakita ang mga mapupulang mga mata na 'yon galing sa hindi ko malaman na nilalang.

"I saw that creature here." Turo ko sa kinakatayuan namin ngayon na puno. I roamed my eyes in the surrounding and I can say that this part of their house is too dark if there's no light.

"I think he was kidnapped by some creature, Giordan." Bulong ko rito, napalingon siya sa akin banda.

"I think the same thing, Sat. And we have to find the trace of that creature before the night will end." Agad akong tumango sa sinabi ni Giordan.

I was stunned when suddenly the light from the moon glowed more. It was like a street light that gives us the glowing light from the bulb! Napakaliwanag na ngayon ng buong kapaligiran kaya naginhawaan ako saglit.

May nakita akong parang daan sa likuran ng malaking puno kaya agad kong hinila si Giordan. Nagtaka man siya ay agad kong tinuro sa kaniya ang kakaibang daan papunta sa lugar na hindi namin nasisiguro kung ligtas ba.

"This way, I felt a negative energy there." Turo ko sa kawalan, tumango siya at agad akong nilapitan. Natigilan ako nang bigla niya akong hagkan at inilapat niya ang bandang baba niya sa ibabaw ng ulo ko. His sudden tight hug made me feel so warm and after seconds, my nervousness faded away!

"Just stay by my side, okay? Don't ever leave my side, understood?" Kahit hindi niya man nakikita dahil sa suot kong face mask, ngumiti ako ng matamis at tumango sa sinabi niya. Ang kaninang kaba ay biglang napalitan ng kiliti, hindi ko alam pero walang pinipiling lugar itong kilig na nararamdaman ko!

"U-Understood." Bulong ko.

Sabay naming sinuok ang daan na napakaraming puno at tama nga ako, mas marami sila dito sa bandang likod. Napakalawak at masasabi kong puwede ito gawing patayan na lugar dahil walang makakarinig sa harapan. Masiyadong kasing natatabunan ang lugar na ito ng mga malalaking puno at hindi natin alam kung maririnig nga ba ang boses ng isang tao kapag sumigaw ito!