Prologo

759 48 45
                                    

Watching the starry night makes me feel so ecstatic, while the others, if they are seeing the white moon and those beautiful stars... they feel crestfallen.

I don't know why they don't like nights, they prefer day where the sunlight is burning not just our skins, but also our dreams to become visible in the eyes of the others.

"Hanggang kailan ka pa ba dito? Hindi ka ba naiinip?" I stared at her and smiled a bit, she already knew that I love nights, I love those stars, those cricketing sounds and the big white moon. These are the things that can make me comfortable to go out and it is the only thing that can make me happy and contented, that being alone is not that bad.

"Alam mo naman kung gaano ko kagusto ang gabi diba? Tiyaka wala rin naman akong ginagawa sa baba, naka-stand by lang naman ako do'n." I replied to her, she frowned that made me chuckled.

"Alam mo Iyanna? Dapat mahal mo rin ang gabi dahil sa mga oras na'to mo mararamdaman ang pagmamahal kahit nag-iisa ka." I added, she sighed deeply and nodded because of what I said.

"Mahal ko naman ang gabi, hindi lang talaga ako masaya katulad mo kapag sumasapit ang tahimik na mga oras na'to."

Of course, a lot of people prefer day time because they knew that they can move freely. They thought that night is dangerous, that they can't go everywhere if the moon and night are already smiling. They doesn't like the sound of silence, a peaceful surroundings and songs from the bats.

"Alam mo, masaya talaga ang gabi kapag tahimik. Kung wala ka ngayon, baka naglupasay na ako sa tuwa." I joked, she rolled her eyes. Napangisi na lang ako at napatingin sa maganda at puting buwan, ang liwanag niya ang siyang mismong nagbibigay sa amin ngayon ng ilaw habang dinadamdam ang malamig na ihip ng hangin.

"Minsan talaga 'yang mga biro mo, hindi nakakatuwa." Doon na ako natawa dahil sa sinabi niya at akmang itutulak sana siya pero hindi ko na lang itinuloy.

"May pasok ka pa bukas ah, hindi ka pa ba matutulog?" She asked, I smiled at her and shook my head.

"Actually matutulog na talaga ako, so see you bukas?" She smiled back and nodded.

"See you bukas." Umuna na siya.

Pagkatapos niyang umalis ng ilang minuto ay bumaba na rin ako galing sa rooftop, hindi pa naman talaga masiyado malalim ang gabi dahil kakaalas-otso pa lang. Si Iyanna kasi laging ganiyan, pakiramdam niya gabing-gabi na pero hindi pa pala.

"Oh anak? Kakababa mo pa lang ba? Kumain ka na?" Agad akong natigilan nang bumulaga sa akin si Mommy, nakakunot ang noo habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kaniya at tumango at tuluyan ng bumaba sa hagdan.

"I'm done, Mommy. Kakakain ko lang bago ako pumunta ng rooftop." Sagot ko sa kaniya, tumango siya at ngumiti.

"Saturnino, kausap mo ba si Iyanna do'n?" Tanong niya, tumango ako.

"Mas nauna 'yong bumaba sa'kin, Mommy." Tumango na lang siya. Lumapit siya sa akin at hinalikan ang noo ko, napapikit ako dahil doon at ngumiti ng matamis kay Mommy. She always does that everytime before I sleep, she always makes me feel safe and secured. Her love to me is neverending, she'll do everything just to satisfy my needs and fantasies. Gano'n niya ako kamahal, at gano'n ko din siya kamahal. That's why I don't want to disappoint her, I want her to be happy.

"Sige, gumayak ka na anak. May pasok ka pa bukas."

****

Pagkababa ko pa lang ng tricycle, agad nang bumungad sa akin ang napakalaking gate ng escuelahan namin. Malalaki ang walls kaya hinding-hindi mo makikita mula sa labas kahit nakasakay ka pa ng truck, maliban na lang kung helicopter ang sinakyan mo.

Death Curse Escapade [BL] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon