Death Curse Escapade [BL]

Tatlumpu't anim

Saturnino

"We're here, Sat. You don't have to be alone okay? We are here." Ngumiti ako at tumango sa sinabi ni Serissa. Alam kong nag-aalala siya sa akin katulad ng iba ko pang kaibigan at masaya ako dahil nandito sila ngayon. Masaya rin ako na nakilala ko sila at masayang-masaya ako dahil hindi sila katulad ng iba. Alam kong pinatitibay ng panahon ang buhay ng isang tao kaya kung maaari, gawin na dapat kung anong gusto nating gawin sa buhay. Nasa huli talaga kasi ang pagsisisi, wala sa simula.

"Tama si Serissa, Sat. Nandito lang kami para sa'yo okay? At tiyaka, hindi ka namin pababayaan. Ano pa't naging kaibigan mo kami?" Turan ni Milliana, huminga ako ng malalim.

"I don't know what happened but they are right, Sat. If you want help, we're just here to help you. Alam mo naman na kaibigan ka namin diba? Kaya huwag kang mahihiyang humingi ng tulong sa amin." Vetrice butted in that made me nodded.

"Nandito lang kami, Saturnino." Ngiting sabi naman ni Talyana habang hinahagod ang likuran ko na siyang ikinahinga ko ng malalim.

I'm glad that my friends are here, and they already met and knew each other. I'm happy that they understand me, I'm happy that they are also willing to help me. This is one of the best feelings I've ever feel, since when Iyanna died.

God knows how thankful I am when I met Iyanna, na parang naging kapatid ko na rin. Siya ang nagmulat sa akin sa mga bagay-bagay na wala pa akong kamuwang-muwang, siya ang nagbigay sa akin ng mga bagay na hindi ko pa nasisilayan sa tanang buhay ko, siya ang dahilan kung bakit naging totoo ako at siya rin ang dahilan kung bakit marunong na akong lumaban sa buhay.

Tinignan ko isa-isa ang mga kaibigan ko at lahat sila ay nakangiti sa akin. Pero alam kong sa likod ng mga ngiting 'yon ay ang pag-aalala nila sa akin, alam ko ring naaawa sila sa situwasiyon ko ngayon pero hindi ko naman sila masisisi. Kahit sino naman atang tao ay maaawa kapag nakita nila ang kaibigan nilang malungkot at nagdudusa.

"I heard that the guy is already in prison, waiting for his lawyer to defend him. But of course, he won't win. Giordan is here to be the witness, and to tell the court all the truth." Serissa stated, and I already knew it. Felionan won't win the case, and I will not let him win the case.

"Manang Feliz is also willing to tell the truth that her grandchild is a drug user, and using an unregistered and no licensed gun." Vetrice seconded, that made me nodded.

"Hindi ko siya hahayaang makalabas ng kulungan. Mabubulok siya sa lugar na 'yon." Diing sambit ko.

Hindi ko hahayaan na makalaya ang lalaking 'yon at gagawin ko ang lahat para manatili siya sa lugar na 'yon! Hinding-hindi ko siya hahayaang makalabas!

"I already paid the reporters not to broadcast what happened here in your house, Saturnino. And they already agreed."

"S-Salamat Talyana, malaking tulong 'yon para sa katahimikan ko." Pagpapasalamat ko kaagad kay Talyana na siyang ikinangiti nito ng matamis sa akin.

"Nagdala na rin ako ng mga prutas sa mga gustong magbantay kay Tita, Sat. Bagong suweldo kasi ang tatay at nakahanap na rin ako ng trabaho kahit papaano kaya sana makatulong rin ang maliit na tulong ko."

"Hindi 'yon maliit lang, Milliana! At tiyaka hindi ko rin alam kung anong gagawin ko kung wala kayo kaya maraming salamat dahil nandito kayo. Ubos na ubos na kasi ako, at hindi ko alam kung kaya pa ba ng katawan ko ang gumalaw." Agad kong turan.

A manananggal, a tikbalang, a Demigod and a bully are all here, willing to help with their all might. I am happy because they're thinking of me, and they didn't forget me. I am thankful that I finally made a group of friends that willing to do everything to make me happy, and to comfort me in the middle of my sadness.