"အခုမှဘဲ မျက်နှာကိုတွေ့ရတော့မယ် တကယ်ဘဲ
ယောကျာ်းရပြီကတည်းက ပျောက်နေလိုက်တာ "
ဂျီယောင်းကရှံ့မဲ့ကာဖြင့်ဆိုတော့ သူအသာအယာပင်ပြုံးမိသည်။
"မဟုတ်ပါဘူးဟာ"
"ဟုတ်ပါတယ် ကဲပြောပါအုံး ယောကျာ်းရသွားတဲ့ ခံစားချက်လေး"
"ဟုတ်တယ်ဟုတ်တယ် ဘယ်လိုလဲ ကောင်းလား"
ထယ်ကပါစကားဝိုင်းထဲ ၀င်ရောက်မေးလိုက်ခြင်းကြောင့် ဂျီမင်းမျက်နှာလေးရဲတက်သွားကာ
"ဘာကောင်းရမှာလဲ ဘာတွေမေး"
ဒီတိုင်းဘဲမေးလိုက်တာကို သူငယ်ချင်းလေးက တစ်မျိုးတစ်မည်တွေးလျက် အရှက်သည်းနေတာဖြစ်သည်။ဂျီယောင်းကလည်း
"အေးလေ နင်ကဘာတွေသွားမေးနေတာလဲ ဒီလိုကိစ္စမျိုးကပြောစရာလား"
ဂျီယောင်းပြောမှ ပိုဆိုးတော့တာပင်။
"ငါပြောတာ က အခြေအနေကိုမေးတာပါ ဒိတိုင်းမေးတာ နင်တို့က ဘာတွေတွေးပြီးမှောင်နေကြတာလဲ"
ထို့တော့မှ ဂျီမင်းက အရှေ့မှအချိုရည်ကိုကောက်မော့ကာ
"ရှင်းရှင်းမပြောဘူး အခြေအနေက ဒီတိုင်းဘဲ "
"ဘာလဲရှင်းရှင်းပြော "
ဂျီယောင်းကနားမလည်တာမို့ ထပ်မေးတော့
"ငါကအရင်လိုလွတ်လပ်တုန်းဘဲ လို့ အစကအိမ်ထောင်ကျရင် ချုပ်ချယ်ခံရမယ်ထင်နေတာ သွားချင်တဲ့နေရာသွားလို့မရတော့ဘူးထင်နေတာ တော်သေးတယ် ဦးဂျောင်ဂုကငါ့ကိုမချုပ်ချယ်ဘူး"
"နင့်ကို ချစ်လို့နေမှာပေါ့"
ဂျီယောင်းစကားကြောင့်ပါးလေးတွေနွေးလာ၏။ထို့နောက်ပုခုံးတွန့်၍ဘယ်သိမလဲဆိုသည့်သဘောနှင့် လုပ်ပြတော့
"ငါတို့သိတယ် နင်လည်းသိမှာပါ ဦးဂျောင်ဂုနင့်ကိုဘယ်လောက်ချစ်လဲ"
"ဟန်ဆောင်နေတာဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
ဂျီမင်းရဲ့ ခပ်တိုးတိုးစကားကြောင့် ထယ်က
"ဦးဂျောင်ဂုကအဲ့လိုဟန်ဆောင်တတ်တဲ့ လူမျိုးတော့မဟုတ်လောက်ပါဘူး"
YOU ARE READING
နှလုံးသားရဲ့ ပဲ့ကိုင်ရှင်
Fanfictionသိပ်ကိုတော်ပြီး တိကျလွန်းတဲ့ ဒိတ်ဒိတ်ကျဲ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်ကြီးသည် မနူးမနပ်ချာတိတ်ပေါက်စလေးအား စွဲစွဲလမ်းလမ်း ချစ်မိသွားသောအခါ...?? သိပ္ကိုေတာ္ၿပီး တိက်လြန္းတဲ့ ဒိတ္ဒိတ္က်ဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္ႀကီးသည္ မႏူးမနပ္ခ်ာတိတ္ေပါက္စေလးအား စဲြစဲြလမ္းလမ္း...
