"ကလေး ကိုယ့်ဆီလာတာလား "
ရုံးခန်းထဲကဆိုဖာပေါ် ကျုံ့ကျုံလေးထိုင်နေသောကလေးသည် သူ့အသံကြောင့်ထင်သည်။ခန္ဓာကိုယ်လေးအနည်းငယ်ဆတ်ခနဲဖြစ်သွား၏။
သူအနားလျှောက်သွားကာ ကလေးအနား၀င်ထိုင်လိုက်ရင်း ကလေးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားရသည်။
ကလေးငိုနေတယ်။
"ကလေး ဘာဖြစ်တာလဲ "
ကမန်းကတမ်းပုခုံးလေးအား
ဆွဲလှည့်တော့ နာကျည်းနေသောမျက်၀န်းတွေနှင့်စိုက်ကြည့်လိုက်တာကြောင့် သူလန့်သွားရသည်။
"ဖယ် မထိနဲ့ "
ဂျီမင်း စိတ်ပူသလိုနှင့် လာဂရုစိုက်နေသော လူကို ကြည့်ရင်း မဲ့လိုက်ကာ သူ့လက်တွေအားရှောင်တိမ်းလိုက်၏။
နာကျင်နေသောအတွေးများနှင့် ရင်ထဲ ပူလောင်ခံပြင်းနေသော်လည်း သေချာစေရန် မေးရပေအုံးမည်။
"ကျနော် မေးတာကို အမှန်အတိုင်းဘဲဖြေပေးပါ "
နာကျင်မှုက်ုမြိုသိပ်ကာ အသံကိုသေချာထိန်းလျက်မေးလိုက်တော့
"မေးပါ "
"ခင်ဗျား ကျနော်ကိုအရယူဖို့ဆယ်ဟိုနဲ့ စိန်ခေါ်ခဲ့လား "
ထိုစကားကြောင့်ပျက်ယွင်းသွားသော
သူ့မျက်နှာသည် ဘာမှဖြေနေစရာကိုမလိုတော့လောက်အောင်ပင်။
ယုံကြည်ချင်ခဲ့သောစိတ်တွေသည် သူ့မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း ပြိုလဲကုန်ကြသည်။
"ဖြေလေ ဘာလဲ မှန်နေလို့လား"
ထိုအခါမှ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုလက်ဖဝါးနှင့်သပ်ချလျက် လေပူတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်တာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။စိတ်ရှုပ်တယ်ဆိုတဲ့သဘောလား။သူတစ်ယောက်တည်းစိတ်ရှုပ်နေတယ်ထင်နေတာလား။ဒီမှာ ခံပြင်းလွန်းလို့ ရူးတော့မယ်။တွေးရင်း နဲ့ ရင်ထဲနာကျင်လာရပြန်သည် ။
ဂျီမင်းသူ့ကိုဆက်မကြည့်ချင်တော့
စွာ မှန်ချပ်တွေအား ငေးနေလိုက်တော့သည်။
ပတ်၀န်းကျင်သည် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သပ်နေကာ သူရဲ့အသက်ရှုသံကိုသာကြားနေရသည်။
သေချာတဲ့အဖြေကိုစောင့်ဆိုင်းနေသောသူ့အဖို့ အခုလိုမပြောဘဲအချိန်ဆွဲနေသောအခါ ပို၍နာကျင်ခံခက်စေသည်။
YOU ARE READING
နှလုံးသားရဲ့ ပဲ့ကိုင်ရှင်
Fanfictionသိပ်ကိုတော်ပြီး တိကျလွန်းတဲ့ ဒိတ်ဒိတ်ကျဲ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်ကြီးသည် မနူးမနပ်ချာတိတ်ပေါက်စလေးအား စွဲစွဲလမ်းလမ်း ချစ်မိသွားသောအခါ...?? သိပ္ကိုေတာ္ၿပီး တိက်လြန္းတဲ့ ဒိတ္ဒိတ္က်ဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္ႀကီးသည္ မႏူးမနပ္ခ်ာတိတ္ေပါက္စေလးအား စဲြစဲြလမ္းလမ္း...
