Αγάπη για πάντα

13. Στήριγμα

Κάποιους μήνες αργότερα ο Γεράσιμος άρχισε να ακουει κάτι ψιθύρους για τον Γαλατη που θα επαιρνε την οικογένεια του και θα έφευγε από την Ελλάδα. Δεν έδωσε σημασία αλλά μια μέρα ήρθε ο διευθυντής της τράπεζας στο γραφείο του

Κύριε υποδιευθυντα μου, πώς πάμε; 

Κύριε διευθυντά, καθήστε, εδώ κοιτάζω κάτι δάνεια κάποιων μεγάλων πελατών μας.

Έμαθες για τον Γαλατη; 

Τι να μάθω; 

Ακούγεται πως θα φύγει από την πόλη, μη σου πω από τη χώρα

Τι πράγμα; πάγωσε ο Γεράσιμος 

Ναι, λέγεται ότι θέλει να πάει να ανοίξει εργοστάσια στην Αφρική, πολλά μέταλλα και με το κόστος εξόρυξης στο ενα δέκατο από το δικό μας, 

Και τι, θα φύγει έτσι να πάει στο άγνωστο; 

Έτσι ακούγεται, θα πάρει την οικογένεια να ζήσουν εκεί.

Και το εργοστάσιο εδώ; 

Θα το διαχειρίζεται η οικογένεια, ο πατερας του δηλαδή, αλλά θέλει να ανοιχτεί και σε άλλες αγορές και με τη φιλοδοξία που τον δέρνει βλέπω να τα καταφέρνει. 

Μάλιστα, και η οικογένεια του θέλει να πάει στην άλλη ακρη της γης; 

Θέλει δεν θέλει θα πάνε μαζί του, τι θα κάνει; Θα φύγει μόνος του; 

Έπρεπε να μιλήσεις τη Δέσποινα, δεν γινόταν να φύγει, να μην την ξαναδεί ποτέ! 

Γερασιμε με ακούς; 

Ναι βέβαια, σας ακούω. Φαντάζομαι όταν παρθουν  οι αποφάσεις θα το μάθουμε

Ναι, βέβαια, θα πρέπει να διαχειριστούμε και τις απο εκεί συναλλαγές του. Στη μητέρα σου μίλησες; 

Στη μητέρα μου; Για τον Γαλατη; 

Για την βράβευση σου Γερασιμε, α, μήπως είσαι ερωτευμένος; Που έχεις το μυαλό σου; Το Σάββατο  δεν είναι η βράβευση του νεότερου υποδιευθυντή στην ιστορία της τράπεζας μας; 

Ναι, σωστά, ξέρετε εμένα δεν με απασχολούν πολύ οι βραβεύσεις κύριε διευθυντά.

Το ξέρω αλλά το δικαιούσαι με το παραπάνω. Είσαι ο καλύτερος υπάλληλος εδώ μέσα Γερασιμε, εγώ σε εμπιστεύομαι με κλειστά τα μάτια. Δικαιούσαι απόλυτα την προαγωγή σου και την βράβευση σαφώς. Θα τα πούμε το Σάββατο λοιπόν! είπε ο διευθυντής και γύρισε στη δουλειά του. 

Το Σάββατο έφτασε και στη λέσχη είχε μαζευτεί όλη η καλή κοινωνία. Οι κυρίες λαμπερές μέσα  στις τουαλέτες τους και οι άντρες γοητευτικοί με τα παπιγιόν τους δημιουργούσαν μια εικόνα χλιδής και πολυτελείας. Δεν έλειπε φυσικά και η οικογένεια Γαλατη που είχε πάει τυχαία στην λέσχη για φαγητο αλλα ο Ομηρος δεν θα έχανε ευκαιρία να απλώσει τα εμπορικά του δίχτυα στους υπόλοιπους πλούσιους της πόλης.