Το Σάββατο ήρθε και το σπίτι της Δέσποινας έσφυζε από ζωή. Τα κορίτσια πηγαινοέρχονταν να στολίσουν, να κεράσουν τους φίλους που έρχονταν να ευχηθούν, λίγοι και καλοί βέβαια, η Δέσποινα δεν ήθελε να γίνει λαϊκό προσκύνημα στο γάμο της, μόνο άνθρωποι πολύ κοντινοί τους που τους αγαπούσαν και χαίρονταν πραγματικά για την χαρά τους. Όλες οι κυρίες Πανθέου ήταν πανέμορφες μέσα στους ταφτάδες και τα μεταξωτά τους, ο ήχος από τα τακούνια τους ακουγόταν σε όλο το σπίτι. Οι άντρες πάλι είχαν μαζευτεί στο σπιτι του Γερασιμου να τον ετοιμάσουν, να τον ξυρίσουν και να τον περασουν και από την απαιτούμενη καζούρα, πρώτη φορά γαμπρός γαρ.
Άντε Σολδατε, άργησες αλλά πήρες το καλύτερο κορίτσι, του είπε ο Φανής που είχε δικαιωματικά τον αρχηγικό ρόλο στην πλάκα «εναντίον» του Γερασιμου.
Αν ηταν στο χέρι μου θα την είχα πάρει απ'όταν ήταν 17, αλλά βλέπεις...άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Βλάσσης Πανθεος κελεύει.
Τι είχε τραβήξει τότε η αδερφή μας, λες και ήταν αντιβίωση τον παντρεύτηκε στον Γαλατη, με μια ξινίλα..
Τι πας και θυμάσαι μωρε Φάνη τώρα, έχουμε χαρές εδώ, παρενέβη ο Αντρεας. Και ξεχνας οτι μιλάς για τον πατέρα του ανιψιού μας του είπε με νόημα, αλλά πού να καταλάβει ο Φάνης.
Ω, δεν υπάρχει πρόβλημα θειε, δεν έχω σε καμία υπόληψη αυτόν που λέγεται πατέρας μου, μακάρι να ήταν ο Γεράσιμος από την αρχή ο πατέρας μου είπε ο Κιτσος που συμμετείχε ευχαρίστως στα πειράγματα! Έλα γαμπρέ, ξηλώσου, δε βλέπεις τόση ώρα ακονίζει το ξυράφι του ο Χρήστος και δεν κόβει με τίποτα...είπε στον Γερασιμο.
Ναι, ναι, έλα Χρήστο μου, για δοκίμασε τώρα μήπως...ακονίστηκε καλύτερα;
Κάτι έγινε κύριε Σολδατε αλλα όχι πολλά πράγματα!
Έλα κύριε διευθυντά τραπέζης, μην είσαι τσιγκούνης, έτσι τσιγκούνης θα είσαι και με την αδερφή μας; Κανόνισε γιατί δε θα στη δώσουμε, είπε ο Φανής και γέλασαν όλοι.
Κανόνισε να πάθει κανένα καρδιακό ο άνθρωπος με αυτά που του λες, είπε ο Ισιδωρος. Γερασιμε μη φοβάσαι, η Δέσποινα και να μην την δώσουμε εμείς, θα σε πάρει και θα φύγετε, δεν την χάνεις, μια ζωή σε αγαπάει.
Και επιτέλους ήρθε η ώρα να είστε ευτυχισμένοι, το αξίζετε και οι δυο και με το παραπάνω, συμπλήρωσε ο Αντρεας.
Α, για να σας πω, πολύ μελό το κανατε εδώ μέσα, άμα είναι να πάτε στης Δέσποινας να βοηθήσετε τις γυναίκες και να αφήσετε εμάς τους άντρες εδώ να πιούμε το ουισκακι μας και να απολαύσουμε την τελευταία μέρα ελευθερίας του Γερασιμου!
YOU ARE READING
Αγάπη για πάντα
FanficΗ Δέσποινα και ο Γεράσιμος. Μια αγάπη βαθιά. Δεν έμελε να ανθίσει. Επέμεινε. Για χρόνια. Μήπως ήταν επιτέλους η ώρα για λίγη ευτυχία;