Αγάπη για πάντα

14. Ξανά μαζί

Μια Κυριακή λίγο καιρό αργότερα χτύπησε η πορτα του Γερασιμου. Ήταν πρωί και έπινε τον καφέ του, δεν είχε όρεξη να βγει, έκανε και κρύο, ο χειμώνας έφευγε αλλά όχι πριν τους βασανίσει λίγο ακόμη. Σηκωθηκε να ανοίξει σε όποιον του χαλούσε την πρωινή κυριακάτικη ραστώνη και αντίκρισε...την Δέσποινα. Χλωμή, αδυνατισμένη και πολύ στεναχωρημένη. 

Δέσποινα; Τι έγινε; Έλα μέσα της είπε και έκανε στην ακρη να περάσει. 

Μπήκαν στο σαλόνι και κάθισαν. Της έβαλε καφέ να ζεσταθεί και περίμενε...πάντα την περίμενε ο Γεράσιμος, να του ανοιχτεί, να του μιλήσει, να έρθει σ'αυτον, πάντα περίμενε. Η Δέσποινα τον κοίταξε και είπε 

Ο Γαλάτης έφυγε. 

Πού πήγε; 

Στην Αφρική. Μάλλον.

Μάλλον; Δεν ξέρεις πού πήγε;

Γιατί ξέρει αυτός; Θα πάω στην Αφρική ή στην Λατινική Αμερική, ή στην Αυστραλία μου είπε. 

Δέσποινα τι λες;

Έφυγε σου λέω, έφυγε και με άφησε με τον Κίτσο για να πάει να κυνηγήσει ποιος ξέρει τι...δουλειές; Ελευθερία; Γυναίκες; 

Γυναίκες; 

Τα ξέρω τα κατορθώματα του Γερασιμε, δεν είμαι τυφλή, ούτε κουφή, και τα κουτσομπολιά μαθαίνω και όλα. Αλλά βλέπεις αυτά είναι εκ των ων ουκ άνευ για τους άντρες, έτσι δεν είναι; Εμείς οι γυναίκες κλείνουμε το στόμα και τα δεχόμαστε. 

Όχι για όλους τους άντρες Δέσποινα, είπε και πήρε τα χέρια της στα δικά του.

Έφυγε χωρίς να σκεφτεί τίποτα Γερασιμε, χωρίς να σκεφτεί ότι ο Κιτσος θα μεγαλώσει χωρίς πατέρα, χωρίς να σκεφτεί αν θα τα καταφέρω εγώ, και άντε, εμένα άσε με. Το παιδί του πώς το αφήνει; Δεν σκέφτηκε ότι θα λέει ο κόσμος πως δεν μπόρεσα να κρατήσω τον άντρα μου; Ότι θα λεκιάσει το όνομα μου; Ότι θα λένε την παράτησε και έφυγε; 

Ήθελες να μείνει Δέσποινα; ρώτησε δειλά ο Γεράσιμος. Είναι δυνατόν μετά από τόσο καιρό η Δέσποινα να τον είχε αγαπήσει; 

Να πάει και να μην ξαναγυρίσει θέλω. Αλλά όχι έτσι, όχι εις βάρος όλων μας. Ας χωρίζαμε πρώτα και μετά ας πήγαινε όπου ήθελε. Δεν θέλω καν να σκεφτώ ότι θα γυρίσω πάλι στο πατρικό μου για να συνεχίσω τη ζωή μου. Κουράστηκα με τους καβγάδες Γερασιμε, καβγάδες με τον Γαλατη, καβγάδες με τον πατέρα μου

Με τον πατέρα σου; Γιατί καβγαδίσατε; 

Γιατί δεν μπόρεσα λέει να κρατήσω τον άντρα μου και θα μας κουβεντιάσει ο κόσμος, και πώς να τον κρατήσω αφού δεν του έδειξα ποτέ λίγη αγάπη ενώ αυτός με είχε κυρία κι'αρχοντισσα, εγώ πάλι φταίω, κατάλαβες; Τις φιλενάδες του Γαλατη δεν τις μετράει κάνεις ωστόσο, τις φορές που με ντρόπιασε με τη συμπεριφορά του επίσης. Το ότι περπατούσα και ψιθύριζαν οι γυναίκες πίσω από την πλάτη μου, την καημένη, τι άντρα πήγε και παντρεύτηκε, τέτοια γυναίκα, κρίμα, νομίζουν ότι δεν τα άκουγα...και σαν να μην έφτανε αυτό, έχω και τον Κίτσο που μου θυμώνει γιατί έδιωξα λέει τον μπαμπά του γιατί δεν τον αγκάλιασα όπως αγκαλιάζει η θεία η Βετα τον θείο Φάνη. Κατάλαβες; Τίποτα δεν κάνω καλά, ολοι εναντίον μου είναι.