Türkiye'nin sağ gözü genetik problemlerden dolayı tamamen kapkaradır. Ancak bu görüşünü etkilemez. Bu karanlık göz bir nevi Türkiye'nin duygularına göre aktifleşir. Üzüldüğünde, streslendiğinde ve sinirlendiğinde sağ gözünden siyah, koyu kırmızı kan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Azerbaycan'ın odası. Daha geniş olduğunu; çalışma masası, giysi dolabı vs. hayal edin.)
Hmm, önceki daha iyiydi sanki? Hığığığı çok zor. Öhm- Neyse. Bence soft renkler bana daha çok yakışıyor. Belki de koyu ve siyah renkler? Uff, kim sikleyecek ne giydiğimi amına koyayım?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Peh? Diğerlerine göre daha hoş. Yürüyüşe çıkacağım için yanıma çanta yada o tarz bir şey almama gerek yok. Aslında yürüyüşe çıkmaktan ziyade, bir nevi ülkemde neler oluyor, insanlar mutlu mu onu merak ettiğim için yürüyüş yapacağım. Üst kattan aşağı inerek, koltuğumun üstüne attığım siyah, deri ceketimi aldım. Yakalı, opak ve küçük noktalar kadar olan deri desenleri vardı. (Betimleme yapmayı seviyorum, umarım becerebilmişimdir hİhİğHiğHHiğhi) Ceketi üstüme yarım yamalak geçirip ceketin cebini elimle kontrol edip anahtarımın içinde olduğuna emin oldum. Evden çıktım ve derin bir nefes alarak arkamdan kapıyı kapattım.
Hava kararmıştı. Tamamen. Tepedeki dolunay ışığı dahi sokakları aydınlatmaya yetmiyordu. Sokak lambaları yolu aydınlatıyor ve ay ışığına ihtiyaç olmadığını kanıtlıyordu. Yüzümdeki ay ve sekiz köşeli yıldız güçsüzce aydınlanmaya, ışık saçmaya başladı. Güçlü bir ışık değildi, ancak karşıdan gelen bir kişi karanlıkta olsa yüzümdeki ay ve sekiz köşeli yıldızı ışığından fark edebilirdi. Kaldırımdan yavaş adımlarla ilerlemeye başladım. Etrafı dikkatlice incelemeye başladım. Şu sıralar deprem riskinden dolayı, önce Bakü'den başlayarak binaları depreme dayanıklı yapmaya, binaları sağlamlaştırmaya öncelik veriyorum. Şu sıralar, özellikle kardeşim olmak üzere bir çok ülke de deprem riski var. Kardeşim, binalarını sağlamlaştırmaya başlamasına rağmen, hem 11 ilin neredeyse tamamının yerle bir olmasından ve hem de ara sıra olan sarsıntı, düşük dereceli depremler onu zorluyor.
Açıkçası onu kınıyorum, binalarını sağlamlaştırmak, halkını korumak için, illa bir şey mi olmalıydı?
Ayrıca bu ilk bile değildi ki?! 99 depreminden de mi ders çıkarmadı? Bazen kardeşimin zekasından şüphe ediyorum. Yok bence? Yani düşünme yetisi. Neyse, tch..
