SIX TABOO: Forbidden Tales

Taboo Story 2 - Chapter 9

Halos gabi-gabi na ang ginawang pambibiktima ni Simon. Naging karaniwan target niya ang mga babaeng mahihilig sa nightlife at 'yaong mga pakalat-kalat lang sa lansangan sa disoras nang gabi. Mga babaeng nakikisakay sa kanyang kotse kahit hindi naman siya nakikilala ng mga ito. Mga babaeng halos matulog na sa lansangan at mga bars dahil sa sobrang kalasingan o pagka-high sa droga. Ang bawat isa'y ginagawan niya ng pornographic video. Ginagahasa rin niya bago niya patayin sa sari-saring pamamaraan.

Habang tumatagal lalong nagiging mas brutal ang kaniyang pamamaraan. Mula sa simpleng pananakal ay nakawilihan na rin niya ang torture-in ang kanyang mga biktima, bago niya tuluyang patayin at idespatsa kung saan-saan.

Kinukulit pa rin siya ni Vanessa. Pinagbibigyang din naman niya ito paminsan-minsan, hanggang sa dumating ang punto na ni ayaw na niya talagang patulan pa ito. Wala raw kasing kachallenge-challenge. Mas gusto niya kasi ang nanlalaban. 'Yung sumisigaw sa takot habang ang mga ito'y kaniyang ginagalaw. Mas gusto niya 'yung pwede niyang babuyin nang todo bago niya sasaktan at papatayin.

"Ikaw ba si Simon?" bungad ng isang babaeng makailang beses nag-doorbell sa kanyang pintuan bago niya pinagbuksan. Isa itong maganda ngunit desenteng babae. Nakasalamin, nakapusod ang buhok at hindi ngumingiti.

Tumingin si Simon sa kanyang relo. Alas-diyes na ng gabi.

"Ako nga, bakit? Sino ka?"

Hindi pa man din nakapagsasalita ang babae ay biglang sumulpot naman si Vanessa, na naroro'n lamang pala sa bandang likuran nito.

"Siya nga po Tita Aurora. Siya po Simon, ang ama ng ipinagbubuntis ko!" Biglang sumbong ni Vanessa sa babang tinawag niyang Aurora.

"Ano? Ako?!"

"Oo, ikaw!" Kunwa'y umiiyak pa ito. "Kailangan niya akong pakasalan, 'di ba Tita? Kailangan niyang panagutan ang dinadala ko."

Hindi sumagot si Aurora. Tiningnan lamang niya nang matalim si Simon.

"Paano ka naman nakasisiguro na ako ang ama niyan?" pagdadahilan ni Simon. "Malay ko ba kung may ibang lalaki ang yumayari sa 'yo?"

Napatingin si Aurora sa kaniyang pamangkin na parang naghihintay ito sa isasagot ng dalagita.

"Uhm..." nataranta muna ito bago sumugod kay Simon at niyapos ito sa katawan. "Simon, mahal na mahal kita. Please naman, panagutan mo ang magiging anak natin. Magpakasal na tayo."

Tila naiirita namang kumalas si Simon. "Teka nga!" Bulyaw nito kay Vanessa matapos nilang magkalas, "Anong kasal. Eh ni hindi ka pa nga pwedeng magpakasal di ba?"

"Pwede, kapag may consent ni Tita, di ba Tita?"

Hindi pa rin nagsasalita si Aurora bagaman napapansin ni Simon na madalas na napapatitig ito sa kaniya.

"Sige na Simon, pagpapatuloy ni Vanessa. Pangako, paliligayahin kita gabi-gabi tulad ng mga ginagawa mo sa akin. Please naman. Mahal na mahal na kita Simon. Hindi ko na kaya ang wala ka sa buhay ko."

Napakunot-noo na lang Simon; napanganga, umiiling-iling.

"Well, mas maganda pang sa ibang araw na lang natin pag-usapan 'to." Wika ni Aurora. "Bumalik ka na sa sasakyan Vanessa."

"Pero Tita!" Nagpapadiyak ito.

"Ngayon na!" Ma-awtoridad na utos dito ni Aurora.

Ngumuso at umismid muna si Vanessa bago ito tumalikod at nagtungo sa nakaparadang sasakyan sa harapan ng gate.

"Ipagpaumanhin mo ang pang-aabala namin ngayong gabi." Magalang na sabi ni Aurora kay Simon. "Dito na kasi ako dumiretso mula sa airport. Nagulat si Simon nang biglang kinalas ni Aurora ang nakatapusod nitong buhok at tiningnan siya nito na tila nang-aakit. "Pasensya ka na sa naging asal ng pamangkin ko. Alam mo na..." kinagat nito ang kanyang ibang labi. "Batang isip pa. Mapusok. Madaling madala ng bugso ng damdamin." Inayos pa nito ang kanyang k'welyo para bahagyang masilip ni Simon ang kanyang malulusog na dibdib. "Babalik na lang ako rito bukas ng hapon. Ako lang. Hindi ko isasama si Vanessa."