SIX TABOO: Forbidden Tales

Taboo Story 2 - Chapter 5

Hindi niya kailangan si Hannah, 'yun ang nasa isip ni Simon, bakit nga ba siya magtitiis sa pag-aalalang maunahan siya nito? Batid man niyang walang sinumang nakaaalam sa ginawa niyang krimen kay Roda, hindi naman siya nakasisigurong hindi ito malalaman ni Hannah. Paano naman kaya kung mabanggit niya ito habang lango siya sa alak o droga?

At kung ang Karen na pinsan nito at Karen na naging kasintahan niya ay iisa nga—na hindi naman imposibleng mangyari, ano naman kayang mas matinding panganib pa ang maaari niyang kaharapin sa kamay ni Hannah?

Matalinong tao si Simon. Pero isang masamang matalinong tao si Simon. At wala nang mas nakatatakot pa sa isang matalinong taong masama.

"S-simooon, sige pa." Halos mamilipit si Hannah sa kaniyang nararamdaman habang kinukubabawan siya ni Simon. Do'n sa sila nagtatalik sa mismong kama ni Simon kung saan niya natagpuang patay noon si Karen. Magkasamang pinatay naman nila ngayon ang ikalawa sa apat na kaibigan ng tatay ni Hannah. At nakasanayan na nila na ipagdiwang ang kanilang krimen sa pamamahgitan ng matinding pagtatalik.

Kung alam lang sana ni Hannah na siya lang talaga ang tunay na nagdiriwang sa kanilang ginawa.

Sinulyapan ni Simon ang hidden camera na siya mismo ang nanglagay. Para nga naman may remembrance siya, bago pa man niya gawin ang pinaplano niya. Ngumisi siya sa kalagitnaan ng kaniyang walang habas na pag-ulos.

Makaraan ang kalahating minuto, bago pa man sila makarating sa rurok, ay unti-unti nang kinapa ng kanang kamay ni Simon ang ilalalim ng unan ni Hannah. Naroon kasi ang kutsilyong itinago niya; nakahanda na talaga ito para tapusin ang buhay ni Hannah.

"Oh sige pa,Simon..." Bulong ni Hannah, "Malapit na ako."

"I know." Malambing na bulong ni Simon, kasabay ng mas pinahigpit pa niyang paghawak sa nakakubling patalim.

"Ikaw din ba?"

"H-hindi pa. Marami pa akong gustong gawin sa buhay."

Mula sa pagkakapikit ay may halong pagtataka na napatingin si Hannah sa mukha ng lalaking nakakubabaw sa kaniya. Nginisian siya ni Simon.

"Masarap ba, ha?" Mas tinindihan niya ang pag-ulos.

Napasigaw si Hannah. "Oo!"

"Talaga?!"

"Oo!" Na may halong pagdaing at pag-ungol. "Heto na!" Humiyaw siya. Hudyat na narating na niya.

Hindi naman huminto si Simon sa pagkilos na siya namang lalong ikinabaliw ng dalaga. "May sasabihin ako sa 'yo." Nakangising bulong sa kaniya ni Simon.

"A-ano 'yun?" Kagat-labing hindi siya magkamayaw sa tindi ng sensasyong kaniyang nararamdaman.

"Ako ang pumatay sa Mama mo."

Napapitalag si Hannah, pero nakahanda na si Simon sa magiging reaksiyon niya. Itinulak siya ng dalaga, pero hindi naman natinag si Simon. Nag-umpisa itong humalakhak nang mag-umpisa nang manlaban ang dalaga. Bakas sa mukha nito ang matinding gulat at takot.

"Masarap siya, pero mas masarap ka. Sorry, kung pinatay ko siya. Hindi ko naman kasi alam na wala na siyang halaga sa tatay-tatayan mo." Malumanay na sambit ni Simon, habang nagsisigaw at nagwawala na si Hannah. "At sorry rin kung isusunod na kita." Sabay kuha na nito sa patalim at saka dali-daling inundayan ng saksak si Hannah sa dibdib.

Nakapabukas pa ang mga mata ni Hannah matapos itong malagutan ng hininga. Nakabuka ang bibig at naliligo sa sariling dugo. Hindi rin naman makapaniwala si Simon na tatawanan pa niya ang kaniyang ginawa. Pagtawang naging halakhak. Halakhak na bumalot sa napakatahimik niyang apartment.