အဆိပ်ပါရမီရှင် ကြင်ယာတော် book 7

အခန်း(၁၃၆၀)

အခန်း(၁၃၆၀)

ကတိသစ္စာ။

“အဖေ။"

Han  Yunxi မှာ ရေခဲပြင်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး  Han Chen ကို မတ်တတ်ရပ်နိုင်ရန် ထူပေးလိုက်သည်။ "အဖေ၊ ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ။"

Han Chen ၏ မျက်နှာမှာ ဖြူဖျော့နေပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးတွင် သွေးများဖြင့် ပြည့်နေသည်။ သို့သော် မျက်ရည်ကျနေသော Han  Yunxi ကို ကြည့်ကာ မျက်ခုံးကျုံ့ရင်း ကိစ္စအားလုံးကို စိတ်မ၀င်စားနိုင်တော့ပေ။

သူ၏ လေသံမှာ အေးစက်နေမြဲ ဖြစ်ကာ ဆူပူလာလေသည်။ "မင်းအသက်အရွယ်မှာ ဘာလို့ ငိုနေသေးတာလဲ။"

Han Yunxi မှာ ယခင်က တည်ငြိမ်နေခဲ့သော်လည်း ထိုစကားများကြောင့် ရှိုက်သံများကို မထိန်းနိုင်တော့ပေ။ ဤအေးစက်သော ပြစ်တင်ရှုတ်ချမှုမှာ အလွန်ရင်းနှီးပြီး ကျွမ်းဝင်မှု ရှိလှသည်။ Long Feiye မှာ ဘေးတစ်ဖက်မှ ကြည့်နေပြီး  Han Chen ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ သွေးများ အဆက်မပြတ် စီးကျလာနေကာ အဝတ်အစားများ စွန်းထင်းလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည် ။ Han Chen မှ ကွယ်လွန်သွားရန်မှာ ဖြစ်နိုင်ချေရှိနေမှန်း သူက သိလိုက်သည်။ အစောတွင် ထိုခေါင်းဆောင် သုံးယောက်မှာ ပေါင်းစပ်ပေါက်ကွဲအတွက် သူတို့၏ ခွန်အားများ အားလုံးကို အသုံးချခဲ့ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ရေခဲသလင်းတောင်မှ အနည်းငယ် ကွဲအက်လာလျှင် လူသားတစ်ယောက်အနေဖြင့် ပြောစရာမလိုတော့ပေ။ 

ထိုအချိန်တွင် မျိုးနွယ်ခေါင်းဆောင် သုံးယောက်မှာ ဓားများကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကြသည်။ Han Yunxi နှင့် Long Feiye တို့မှာ စွမ်းအားကြီးမားသော စွမ်းအားတစ်ခုနှင့် စစ်မှန်ချီများ ဝိုင်းဖွဲ့လာသည်ကို ခံစားနိုင်သည်။ Han Chen မှာ ၎င်းအား နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ်ထက် ပို၍ကြောက်စရာကောင်းသည့် ခွန်အားအရင်းအမြစ်တစ်ခုအဖြစ် ခံစားမိလိုက်သည်။ ဤအင်အားသည် ရေခဲသလင်းကို ထိမှန်ပါက၊ ရေခဲပင်လယ်မှာ သမုဒ္ဒရာအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး မကြာမီတွင် မြောက်ပိုင်းလီ၏ မြက်ခင်းပြင်များကို ရေလွှမ်းမိုးသွားလိမ့်မည်။

" မလုပ်နိုင်ရင်တောင် ပိတ်ဆို့မှဖြစ်လိမ့်မယ်။" Long Feiye မှာ အေးစက်စွာပြောလိုက်သည်။