Bölüm 1

1.3K 75 62
                                    

Yeşil gözlerinden-Haramiler

Gerçek hayat hikayesinden uyarlanmıştır

*****
7 sene önce

"

Denizi seviyorsan dalgaları seveceksin, Uçmayı istiyorsanız düşmeyi de bileceksin! Korkarak yaşarsan, sadece hayatı seyredersin." Bu sözü seviyordum anlayana çok şey anlatıyordu.

Ve ben hayatı hiç bir
zaman korkarak yaşamadım.

Müdürün odasında, Müdür ile babamı beklerken karşımda oturan kızın ağzı burnu kan içindeydi. Bana nefretle bakıp "Orospu" diyince ayağa kalkıp üzerine yürümeye başladım. "Yediğin dayak az geldi galiba"

Müdür "Zeynep" diyerek araya girmeye çalıştı ama nafile gözüm dönmüştü bir kere, deri koltukta oturan kızın yanına hızla gidip saçından çektiğim gibi kafasını öndeki masaya hızla vurdum.

Darbenin etkisiyle ahşap masa yere devrilirken kapı aniden açıldı ve içeri babam girdi.

Babamı görmemle birlikte kızın saçını bırakınca kız yere devrilen masanın üzerine düştü.

Müdür, yere düşen kıza "Kızım sen çık dışarı!" dediğinde kız müdürün masasına tutanarak yerden kalktı. Yüzü gözü kan içindeydi. Kız kapıya doğru ilerlerken birkaç kere dengesini kuramayıp düşücek gibi oldu.

Kız odadan çıkarken babam bir açıklama beklediklediğini belirten bir bakışla müdüre ve bana bakmaya başladılar.

"Şimdi durum şöyle kızınız arkadaşını sırf ona sarı çiyan dediği için sınıfın ortasında üzerine oturup yumrukladı" dedi müdür

Babam bana bakarken "Küfürde etti" dedim

"Vaziyet bu ikiside cezalandırılacak ama kızınız okulumuzdan atılıcak" dedi müdür

Babam araya girip "Kızım en doğru olanı yapmış kimse kızımı bu şekilde aşağılamaz siz dahi" dedi ve elimden tutup beni odadan çıkartı.

Okuldan çıkarken babama bakıp "yine okuldan atıldım" dedim

"Sorun değil sen sadece hakkını savundun" dedi babam

Yaşım 16 ve şuana kadar atıldığım 8. Okul

Küçüklükten beri asi ve yaramaz bir kızdım. Babam her konuda benim arkamda dururdu. Annem ben çok küçükken teröristlerle savaşırken şehit düşmüştü. Babam bu durumdan hep kendini suçlamıştı. Annemi hiç tanıma firsatı bulamamıştım sadece babamın anlatığı kadarıyla saçları benim saçlarım gibi hafif kumrala kaçan sarı gözlerim ise onun gibi yeşildi.

Babam anneme çok aşıktı. Babam bu yaşıma kadar bana hem baba hemde anne olmuştu. Çocukluğum lojmanda geçmişti.

Liseye başladığımda okul lojmana uzak olduğu için babamı zorda olsa ikna edip en yakın arkadaşım Meva ile birlikte babamın senede bir kaç kez geldiği eve taşındık.

Babama çocukluğumdan beri duyduğum hayranlıktan dolayı ve yapımda buna uygun olduğu için asker olmak istiyordum.

Eve geldiğimizde kapıyı Meva açtı. Üzerinde siyah bir sweat ve onun altındaysa cizgili kırmızı bir eşofman vardı.

"Hosgeldiniz, erken geldiniz" dedi Meva

İçeri girerken Mevaya dönüp "Okuldan atıldım." Dedim

KADER OYUNUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin