Bölüm 9

482 47 18
                                    

Kaan tangöze- Bekle dedi gitti


Bekle dedi ve gitti. Ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu; ama kimse ölmedi...

-Özdemir Asaf

*******

Bekle dememesine rağmen beklemiştim ama o gelmemişti. Onu beklemeyi, rüyama gelmeyi bıraktığında, bırakmıştım.

Yavuz Sabahtan beri benim Meva ile oturmam için yalvarıyordu Melek'le oturabilmek için resmen ağzından girip burnundan çıkmıştı.

Yavuz'un Melek'e olan aşkını Harbiye edebilmeyen yoktu. Harbiye'de herkes Yavuz'dan korkup Meleğin 5 metre Yanına bile yaklaşmıyorlardı.

Melek ise Yavuz'un aksine Ona karşı hiçbir şey hissetmiyordu.

Meva yanımda uyurken ben kitap okuyordum. 15 dakika sonra Hakkari'ye iniş yapacaktık.

Babamla yıllar sonra tekrar bir araya geleceğimiz için çok heyecanlıydım.

Bizim arkamızda Melek ve Yavuz oturuyordu. Kafamı arka tarafa çevirdim. Melek kafasını cama yaslanmış uyuyordu. Yavuz'un İse yaptığı tek şey Melek'i izlemekti.

Aşk güzel şeydi. Doğru insanı bulduğunda...

Bakışlarıma yine kitabıma çevirip okumaya devam ettim.

Birkaç dakika sonra Meva uyandı. Etrafa salak salak bakarken "Geldik mi?" Diye sordu.

"İnecez birazdan" dediğimde kafasını salladı.

Meva Bir şey diyeceği sırada arkadan "Sen niye beni izliyorsun" diyen meleğin sesi gelince aynı anda arkamıza döndük.

Melek çatık kaşlarının arasından Yavuz'a bakıyordu.

Yavuz "Bakasım geldi bakamaz mıyım?" Dediğinde Melek "Bakamazsın" dedi.

Yavuz bizim onlara baktığımızı fark ettiğinde Bize dönüp "Siz niye bakıyorsunuz? "Dedi

"Bakasım geldi bakamaz mıyım?" Dediğimde Meva eliyle kapak yapıp "Ooy " dedi Yavuz tam bir şey diyeceği sırada uçak inişe geçtiğinin duyurusu yapıldı.

*******

Lojmana geldiğimizde lojmandaki odamıza valizimi koyup hızlı askeriyeye girdim ve Albay odasına doğru ilerledim.

Albay Hasan Aksoy yazısını gördüğüm anda kapıyı çalmadan içeri girdim.

Babam önündeki dosyaları incelerken kapının açılması ile kafasını yukarı doğru kaldırdı. Beni görmesiyle ayaklandı.

Babama doğru koşarak sarıldığımda kollarını sırtımda birleştirdi. Her zamanki heybeti yerindeydi ama biraz kilo vermiş gibiydi.

Babam " kızım" deyip saçlarımı öptü "Baba" deyip ayrıldım. babam gözlerime bakarken "Çok özlemişim" dedi

Gülümseyerek "Ben de" dedim.

Babam beni süzerken bu duygusal anın içinden geçti. "Kızım bu şort ne?" Dediğinde göz Devirdim.

"Ne varmış Baba şortumda?" dedigimde şaşkınlıkla bana baktı.

KADER OYUNUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin