Bölüm 15

472 43 7
                                    

Düşer o-İzel

"Uzun zaman sonra tekrar
gözlerine bakmak, kaybolduğum yolda evimi bulmak gibiydi."

******


Bir hafta boyunca hastanede yatmıştım. Karnımdaki bıçak yaraları ve sigara yanıklarıyla acının her anını hissediyordum.Geceleri, kabuslarla ve ağrılarla uyanıyordum.

Ancak gün geçtikçe, bedenim iyileşmeye başlamıştı ama karnımdaki, bıçak yaraları ve sigara yanıkları varlığını hissetiriyordu.

Hastanedeki zamanım, ateş timinin sık sık ziyaretleriyle ve babamın sürekli yanımda olmasıyla daha da hafifledi.

Enes'in sessiz ve gizemli ziyaretleri ise merakımı uyandırıyordu. Onun sadece ben uyurken başımda beklediğini fark ettim.

Birkaç kez onu, kendi kendine konuşurken yakaladığımda, söylediklerinin tek anlaşılabilir yanı "iyileş ve tekrar karşıma çık" olmuştu. Bu sözler, içimde bir hedef belirlemesine neden oldu.

İyileşecek ve tekrar karşına dikilecektim.

Hastaneden taburcu olduktan sonra, harbiyeden mezun olmak için Ankara'ya döndüm.

Mezuniyetin ardından, askerlik görevimi Meva ve Melek ile birlikte Şırnak'ta yapmak üzere atandık.

Şırnak'ta geçirdiğimiz iki senenin sonunda bordo berelik sınavına girdik ve başarılı olduk.Şimdi ise Hakkarideki özel bir tim olan Ateş Timinde görev almak üzere uçağa binmiştik.

Uçakta otururken, geçmişe dönüp baktım. Acı dolu günlerin ardından, şimdi daha güçlü ve kararlıydım.

Her bir zorluğun, beni daha da güçlendirdiğini fark ettim. Enes'in sözleri kulağımda çınlıyordu.

Onun karşısına çıkmak için daha da motive olmuştum. Artık sadece iyileşmek değil, onunla yüzleşmek için bir amacım vardı.

Hakkari'ye doğru ilerlerken, içimdeki kararlılık git gide büyüyordu.

Özel timdeki yeni görevimiz için heyecan duyuyordum. Her ne olursa olsun, acılarımın ve zorlukların üstesinden gelmiştim. Şimdi önümde yeni bir başlangıç vardı.

Uçak Hakkari'ye iniş yaptığında, içimdeki heyecan doruk noktadaydı. Yeni görevimizin başlamasıyla birlikte, geçmişi geride bırakmaya ve geleceğe odaklanmaya karar verdim. Enes'in beklediği an, artık çok yakındı.

Hakkari'ye adım attığımda, içimdeki kararlılık ve motivasyon beni daha da güçlendirdi.

Ateş timindeki yeni görevimiz için hazırdık. Artık acılarımızı ve zorluklarımızı arkamızda bırakarak, önümüzdeki yeni zorluklara meydan okumak için birlikteydik.

Enes'in karşısına çıkmak için hazırdım. Bu sefer, zafer benim olacaktı.

Karargaha giden arabanın arkasında, Meva,Melek ve ben oturuyorduk. Sürücü koltuğunda ise adını bilmediğim bir asker vardı.

KADER OYUNUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin