Chapter 21

81 3 0
                                    

“Please! Don't escape me again! Sino ka ba talaga?! Bakit hanggang ngayon ginugulo mo pa rin ako?!” sigaw ko.

Ngunit wala na naman sumagot. Pupunta kaya ako sa albolaryo bukas. Nanindig na ang balahibo ko kaya napagdesisyunan kong umuwi nalang. I can feel the gaze that was looking towards me. I gulp at dali-daling bumaba ng school.

Agad ako pumara ng taxi at hindi pa ito nakapagsalita ay agad na ako pumasok. Natigilan ito ng makita ako.

“Ma'am, ayos lang po kayo? Bakit ang putla niyo?” he worriedly asked.

I just give him a faint smile, “Okay lang po ako kuya. Wag niyo na po ako alalahanin.”

Tumango na lamang ito pero hindi ko maiwasang hindi pansinin ang kanyang mata na palihim na pasulyap-sulyap sa akin. I just heavily sighed. Naintindihan ko naman siya eh. Ang ganda ko kaya.

•••

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto para hindi naman ako maano ni Isaiah. Baka magtaka siya kung bakit ako nandito?

“Where do you think you're going, Cal?” Natigilan na lamang ako. Madilim kasi ngayon kasi naka off ang lights.

“Umm... Nagpahangin lang.” Shit! Please don't turn off the light.

Pero sa isang iglap bigla nalang bumukas ang ilaw at nagulat siya ng makita niya ako. Sinasabi ko na nga ba eh! Kumunot ang kanyang noo ng makita niya ako.

“What are you doing here?” he asked.

“Uhh.... N-nawala kasi ako kaya ayon hehe. I'm sorry, aalis na ako.” Aalis na sana ako pero tinawag niya ako sa pangalan ko.

I heard his footstep na papalapit sa akin ganun din kabilis sa pagtibok ng puso ko.

“Hindi ko nakikita si Cal at ikaw magkasama. Coincidence lang ba na kapag nandyan ka wala si Cal at kung wala ka naman nandyan si Cal.” Puno ng pagdududa ang kanyang tingin sa akin. Aalis na sana ako pero hinawakan niya ang kamay ko. “Don't you ever think about escaping me.”

“Are you out of your mind, right now? Anong gusto mong ipalabas? Ako at si Cal ay iisa?” natatawa kong tanong sa kanya.

“It's not impossible.” Napangiti ito ng nakakaloko dahilan para mas lalo akong kabahan. He looked at my earrings dahilan para pagtakpan ko 'to. “You have the same earrings.”

Halos hindi ako makagalaw dahil sa sinabi niya. He already found out the truth. Umatras na siya and he heavily sighed. Yumuko na lamang ako.

“I'm sorry.” Iyan lang ang nasabi ko. Wala ng ibang pumasok sa isip ko.

“Is the earrings the reason? You've become a different person?” he asked.

I didn't expect him to react like this. Most people think that they're crazy if they found out the truth about my identity.

Isaiah easily accept me for who I am.

“Yes. I don't know why is this happening to me pero hindi ko maalis ang earrings sa tenga ko.” Kumunot ang aking noo ng mapaisip ako. “Para siyang sumpa.”

“Hindi iyan 'para'... Sumpa talaga iyan.” Hindi nalang ako nagsalita.

I'm starting to get nervous dahil sa naririnig ko.

“Is it a bad thing?” Mas lalong tumaas ang kilay niya.

Talo pa ang babae sa kanya magalit.

“Tinatanong pa ba iyan? Of course, yes! Someone is trying to ruin your life.” Kumunot ang aking noo.

Ruin my life? Hindi niya kasi alam na sa sarili kong katangahan kaya ko nalagay ang sitwasyon ko na ganito. I held his hand dahilan para matigilan siya.

“I will explain to you everything.”

Nang ma explain ko na sa kanya ang lahat ay nakatulala pa rin ito. Hulaan ko iniisip niya iyong mga araw na inaaway niya ako habang ako ay si Nesrin.

Nahihiya na siguro siya. Hindi ko naman inaasahan na mangyayari 'to.

“I still accept you for who you are, Cal. Don't worry.” He gave me a warm smile at hinawakan niya ang kamay ko dahilan para kumalma ako.

Hindi ko alam kung bakit ang bait niya sa akin. Wala na siyang parents at siya nalang mag isa pero mayaman pa rin ito. I don't know kung anong trabaho niya. But all I can say is almost perfect na siya para sa akin.

“Thank you, Isaiah. For always there for me.”

•••

Habang nagbabasa ako ng libro ay bigla nalang ako napatigil ng marrinig ko ang usap usapan ng mga babae. Dahan-dahan akong lumapit doon. Hindi kasi kaya ng curiosity ko eh.

“Ang lakas talaga ng fighting spirit ng babae na iyon.”

“Oo nga eh. There was this rumor nga na may nagugustuhan na si Gallen pero gusto niya pa rin umamin and wanna ask if he will be her boyfriend,” maarteng sabi ng babae.

Ewan ko ba pero bigla nalang ako nasaktan. Alam ko naman na gusto niya si Nesrin pero hindi ko maiwasan na hindi mag alala dahil sa narinig ko.

“Nasaan sila?” Napalingon ang dalawang babae sa akin.

“What?!”

Nagkatinginan naman silang dalawa and ang ending sinabi naman nila. Akala ko pa naman ay kailangan ko pa silang pilitin ng pilitin para umamin sila.

Agad ako umalis. Tinawag pa nga ako ni Isaiah pero hindi na ako nag abalang lumingon pa.

Nang makarating na ako ay agad ako nagtago sa punuan. I looked at him at nung babae na iyun. Umiiyak ang babae habang walang emosyon na tumingin sa kanya si Gallen.

“Why, Galllen?! bakit hindi nalang ako?! Bakit siya pa?! Ano bang nagustuhan mo sa babae na iyun na wala ako?!” Hahawakan niya na sana ang kamay ni Gallen pero agad siya umatras.

“Leave me alone. This is the last time na makakalapit ka pa sa akin. I'm giving you a warning,” cold niyang sabi sa kanya.

Nilagpasan na siya ni Gallen at napaupo naman sa sahig ang babae habang mas lalo itong humagulgol. Iyak lang ito ng iyak na para bang walang balak tumigil.

“No! Hindi ko 'to matatanggap! Gallen is mine! Akin lang siya! Papatayin ko ang babae na iyon! I swear! I will kill you!”

Ewan ko ba pero bigla nalang nanindig ang balahibo ko. Napagdesisyunan ko nalang umalis dahil hindi na kaya sa kaba ng puso ko.

Nights With YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon