Aalis na sana ako pero nung tumalikod na ako ay napasigaw na lamang ako ng makita ang salamin na nagpakita ng repleksyon ko. Napahawak ako sa dibdib ko. Repleksyon ko lang pala.
“You don't really know Gallen. He's a monster, Cal,” malungkot niyang sabi sa akin.
“Gallen?” Umiyak lang ang babaeng kamukha ko. “Is this your face?”
Tumango ang babae. Lumabas siya sa salamin at hinawakan ang pisnge ko. Her eyes is full of sadness at parang hindi ito malaya.
“Ayaw kong mangyari sa'yo ang nangyari sa iba. Gallen had so many victims. Hindi lang ikaw, Cal.” Natigilan ako sa kanyang sinabi.
Ako? Victim ako?
“What? So tama nga hinala ko noon na this is all just a plan?” gulat kong tanong sa kanya.
Dahan-dahan itong napatango dahilan para mapaatras ako kunti. Halos hindi ko na alam ang gagawin ko. Ang daming pumapasok na what if sa isip ko.
“I've tried to warn you many times pero mukhang hindi mo talaga na gets.” Mas lalo siyang lumapit sa akin habang may pag aalang expression sa kanyang mukha na mas lalo kong ikabahala. “I can't do anything since I'm dead. But all I want to say is don't loose hope. I know you can defeat him, Cal. You're special.”
Bigla na siyang naglaho kaya hindi ako nagdalawang isip na umalis dito. Nang makarating na ako sa bahay ay hindi pa rin nawala ang masamang kutob ko. Agad ko hinanap si Isaiah pero hindi ko na siya makita pa.
“Isaiah! Where are you?! Isaiah?!” Agad ko pinuntahan ang kwarto niya.
This is so unusual. Isang tawag lang sa kapatid ko ay nandito na siya pero ngayon wala siya. Where the fuck is he?! Bigla nalang tumulo ang luha ko.
“Where are you?!”
•••
Ilang weeks na ang nakalipas ni hindi pa rin siya nahahanap. Pinapahanap ko na siya sa pulis pero wala pa rin daw sila nakita. Ang sabi-sabi. Mukhang iniwan daw ako.
Nilapitan ako ng babaeng may gusto kay Isaiah. Niyakap niya ako habang may lungkot sa kanyang mata.
“Everything will be okay, Cal. Tiwala lang sa diyos alam kong tutulungan ka niya.” She gave me a comforting smile but that does not make me happy.
Napatango nalang ako. Ayoko sanang umiyak pero tumulo nalang bigla ang luha ko. Hindi ko mapigilan ang malungkot sa sitwasyon ko. Kasalanan ko 'to lahat. Tumayo ako dahilan para mas lalo siyang mag alala.
“I'm sorry. Lalabas muna ako para magpahangin.”
Hindi ko na siya hinintay pang magsalita at umalis na ako. Pumunta ako sa rooftop at natigilan ako ng makita ko siya. Nakaupo siya sa railings ng rooftop at nakatingin sa kawalan. Dahan-dahan itong napatingin sa akin.
“Cal?” He looked at me emotionless.
Halos hindi ako makagalaw sa kinaroroonan ko. Naalala ko na naman ang nangyari kahapon. Napaatras ako kunti at umalis na lamang na hindi nagsasalita.
•••
Many days passed at hindi pa rin nakikita ang kapatid ko. Nasaan na kaya iyun? Napahinto ako sa pagbasa ng libro ng makita ko na naman siya na walang gana na tumingin sa bintana.
Ilang days na din siya ganyan at ilang days na akong nagtatago sa bahay pero feeling ko pa rin may nakatingin sa akin. I think he's involved sa pagkawala ni Isaiah. Because when the day na nag break kami doon din nawala ang kapatid ko.
Umalis na ito kaya agad ako lumapit sa libro na binabasa niya. It just a science pero pag bukas ko sa libro ay may nakita akong hindi ko inaasahan na makita ko.
“What the fuck?!”
Isang papel na pangalan ni Nesrin at may dugo pa itong mansya. Bakit nasa isip ko na ang dugo na nakita ko sa harapan ko ay dugo ni Isaiah.
Napatakip nalang ako ng bibig. Nobody is going to help me anyway. Hindi makakatulong ang mga pulis sa akin and I'm sure hindi sila maniniwala kung sasabihin ko si Gallen ang nag kidnapped sa kapatid ko.
Halos mabaliw na ako kakaisip kung anong dapat kong gawin. Napasabunot nalang ako ng buhok ko.
•••
Napalunok ako ng laway. Where the f*ck is he?!
T*ng*na! Bakit ba ako napunta sa sitwasyon na ito?! All i want is to be beautiful. I didn't expect this to happened?! That psychopath!
Nagulat na lamang ako ng may humawak sa bibig ko.
•••
Sa isang iglap nandito na ako sa basement niya. Hindi ko alam kung saan ang daan palabas dito dahil nakatago ang basement niya sa mansion niya. Shit! Sinasabi ko na nga ba eh! May basement ang lalaking 'to?! At dito niya pinapatay ang mga tao na gusto niyang patayin.
Lumapit siya sa akin habang hindi nawawala ang nakakaloko niyang ngiti.
“Alam kong makikita kita dito, princess.” I just rolled my eyes at him.
Hindi ko inaakalang ang isang rumored na playboy ay mababaliw sa isang katulad ko.
“I am not your princess! Ash*le!” Pilit akong nagpupumiglas. “Hayop ka! Pati kapatid ko dinamay mo! He's just a kid!”
“I don't care if he's your brother or not. Mine is mine. Wala siyang karapatan hawakan ang mukha mo kahit anong parte ng katawan mo.” Umupo siya sa upuan na nasa harapan ko habang hindi nawala ang nakakatakot niyang ngiti.
“Nababaliw ka na talaga! Ang dapat sa'yo nilagay sa mental hospital!” Tumawa lang ito at nagulat ako ng bigla nalang niya akong hinalikan ng madiin.
Halos hindi ako makahinga dahil hindi niya ako tinitigilan. Mga 10 minutes pa tumigil na siya. Nagulat ako ng hinawakan niya ang buhok ko at hinila papalapit sa kanya. Napapikit nalang ako sa sakit.
“Matagal na akong baliw! And this is all your fault! Kaya dapat panagutan mo 'to!” sigaw niya.
•••
Agad niya ako tinulak sa kwarto. Aalis na sana ako pero may hawak siya na baril.
“Subukan mo lang talaga tumakas. Hindi ka na talaga gigising.” Napakagat nalang ako ng labi ko.
Ngumiti lang siya at humiga na siya sa tabi ko. Niyakap niya ako ng sobrang higpit na halos hindi ako makagalaw.
“Akin ka lang. Kahit anong gawin mo hinding-hindi mo ako matatakasan.”
Ah talaga ba!
Hindi lang ako nagsalita at nakinig lang sa mga nonsense niyang salita.
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at wala na siya sa tabi ko. Hindi na ako nagdalawang isip na agad lumabas ng kwarto pero sa kasamaang palad naabutan ako ng demonyo na 'to. Nakahawak siya ng isang tray na puno ng masasarap na pagkain habang nakatingin sa akin ng seryoso.
“Trying to escape?” Umatras ako habang dahan-dahan siyang lumapit sa akin.
Nilagay niya ang tray sa mini table at hindi na ako nag aksaya pa ng oras at kinuha ko ang vase sa tabi at sinapak sa ulo niya pero namilog ang aking mata ng hindi man lang siya nahimatay.
“W-what are you? A-are you even a human?” Ayan na naman ang nakakaloko niyang ngiti.
“Oh honey, how happy i am for you to think that I am a human,” mapaglaro niyang sabi sa akin. Nawala na ang kanyang ngiti sa labi dahilan para kabahan ako. “Now... It's time for your punishment, honey.”
BINABASA MO ANG
Nights With You
Romance(Completed) Calla Sali ang babaeng lumaki na palaging tinatawag na panget. Buong buhay niya hindi niya naranasan na mahalin ng tama. She was not anyone's favorite and she will never be chosen. Until one day her life changed. Gumanda siya bigla dahi...
