Chapter 36

53 3 0
                                    

“You're scaring me, Gallen.” Napahigpit ako ng paghawak sa braso niya.

Dahilan para mapa chuckled ito.

“Oh sorry, honey. Did I scare you? Such a poor girl.” Hinaplos niya ang pisnge ko at hinalikan ang pisnge ko.

Halos masuka na ako sa pinaggagawa niya. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila palayo sa river.

“Please Gallen, let's go home.” Nakatingin lang siya sa aking dalawa mata na para bang sinusuri niya ako.

Napabuga ito ng hangin at para bang napipilitan lamang siya. Napatango na lamang ito at pilit na binibigyan ako ng matamis na ngiti.

“Okay let's go home.” Mabuti nalang talaga at hindi siya nagmatigas ang ulo.

Nang makapasok na ako sa bahay ay umuna na akong maglakad at babalik na sana kung saan ako nakakulong pero hinawakan niya ang wrist ko. I looked at him and he just looked at me innocently habang walang emosyon ang kanyang mata.

“What are you doing? Let me go,” mahina kong sabi sa kanya.

He gave me a warm smile at umiling ito dahilan para manlaki ang aking mata habang nakakunot ang noo ko. Ano na naman ba ang gusto ng lalaking 'to?

“No, you're going to stay in my room.” Mas lalo ako nataka sa kanyang sinabi.

“Ano na naman ba ang pumapasok sa utak mo, Gallen?” irita kong tanong sa kanya. I heavily sighed ng nakangiti pa rin ito na para bang pinapamukha niya sa akin na hindi na talaga magbabago ang nasa utak niya. “Ano na naman bang kalokohan ito?”

“Bakit ayaw mo ba?” pacute niyang tanong sa akin. Magsasalita na sana ako pero agad niya ako inunahan. “Hindi mo ba 'to pinangarap, Cal? Diba gusto mo rin makatabi ako?”

“Hindi ah!”

Hinila niya ako at ng makalapit ako sa kanya ay napangiti ito ng nakakaloka.

“I want to spend my nights with you, Cal.”  Napangiwi na lamang ako.

Malakas kong binawi ang aking wrist ko at sinamaan siya ng tingin. Niyakap ko naman ang sarili ko dahilan para mapatawa ito. Anong nakakatuwa?! Mens are really a real wolves!

“Sumusubra ka na ha! Alam kong wala akong kalaban-laban pero wag mo naman kunin pati pagkababaihan ko!”

Nagulat pa ito sa sinabi ko habang ako ay masama lamang nakatingin sa kanya. Napatawa naman ito ng pinakamalakas dahilan para mapakunot ang aking noo. Ayaw ko na talaga dito! Gusto ko na talagang umalis! Sumusubra na siya!

“Did you really think na gagalawin kita?” natatawa niyang tanong sa akin.

Namula naman ang pisnge ko sa hiya. Malay ko ba kung ano ang nasa isip niya?

“Sorry naman. Pero hindi naman kasi appropriate na magkatabi tayo.” He gave me an innocent look.

“There's nothing wrong. Hanggang sa wala naman tayong ginagawang masama that's okay.” Hindi nalang ako nagsalita. Kahit ano pa ang sabihin ko ang sa kanya naman kasi ang masusunod. Hinawakan niya ang kamay ko. “I promise you're safe.” Napangiti ito ng nakakaloko. Paano maging safe?! Eh kung ganyan ka makangiti! “As long as behave ka lang at wala kang gagawin para magawa ko iyon.”

He winked at me dahilan para mamilog ang aking mata. Jusko! Tulong lord! Hindi ko na ito kaya! Hinila na niya ako papuntang itaas ni hindi ko mawala sa isip ko ang sinabi niya. Papalapit at papalapit kami sa kwarto niya ay ganun din kalakas ang tibok ng puso ko.

He gave me a warm smile. Napansin niya yatang kinakabahan ako. Nang makapasok na kami ay umuna siyang pumunta sa higaan and he spread his arms pinapakitang gusto niya akong yakapin. Napangiwi na lamang ako sa kanyang inasta.

Lumapit naman ako ng tuluyan na akong makalapit sa kanya ay huminto ako. Nagulat na lamang ako ng agad niya ako niyakap.

“What are you doing?!” Gusto ko na talaga magwala ng nakahiga na kami pareho sa higaan.

Napatingin ako sa kanyang mata at ganun din siya. Nakatingin siya sa aking mata at pababa sa aking labi dahilan para mapalunok ako ng laway.

“You look so beautiful, Cal.” Hinawakan niya ang aking pisnge at umiwas ako ng tingin.

“Gallen, why are you doing this? Bakit hindi mo tanggap?” Natigilan siya sa aking tanong.

“Kasi iniwan niya ako dito ng mag isa. She wants to punish me, that's why she left me.” Tumingin siya sa akin ng seryoso. “She choose to leave, sacrifice her life just to punish me.”

Loko ka pala eh! Ikaw kaya ang pumatay sa kanya tapos ngayon siya ang sinisisi mo? Wala ka na talagang pag asa.

“She said you're not a human.” Hindi ko inakalang masasabi ko iyun. Bigla nalang lumabas sa bibig ko.

Napangiti na lamang ito, “Did she talk to you?... twice?”

“Yes.” Katahimikan ang namumuo sa kapaligiran. “She warned me many times. But I didn't listen.” Pinanliitan ko siya ng mata. “How old are you?”

Mas lalo itong nagulat sa aking tanong. Mukhang hindi niya inaasahan ito.

“Why do you ask?” tanong niya.

Loko din 'to ah. Ako una nagtanong tapos ngayon siya na naman nagtanong?! Ni hindi niya sinagot ang tanong ko.

“I repeat,” I said seriously while looking straight into his eyes dahilan para magulat siya. “How old are you?”

“90 years.” Napangiti na lamang ito na para bang nagbibiro ito.

Parang hindi 90 years old ang age niya kundi sobra pa diyan. Matagal na nga sila nandito sa mundo. Hindi nga matahimik ang babae na iyon kasi hanggang ngayon ay hindi pa rin siya pinapatahimik ng lalaking 'to.

Kumunot ang kanyang noo sa akin at ganun din ako. Ano na naman ba naisip na kalokohan ng lalaking 'to? Ako na ang naloloka sa kanya kahit ano-ano nalang talaga ang pumapasok sa utak niya.

“What?”

“Bakit hindi ka man lang na shock? Most of them when they know my age nagugulat sila.” Umiwas naman ako ng tingin.

Napabuga na lamang ako ng hangin at tumingin sa pader. Hindi ko na alam kung may katapusan pa ba itong buhay na 'to. Magiging ganito na ba talaga ako habang buhay?

“Required ba na magulat ako?” Tumingin ako sa kanya. “Wala ng mas nakakagulat pa sa nangyari sa buhay ko, Gallen.”

Nights With YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon