Chapter 41

69 2 0
                                    

“Mas malulungkot ako kapag nalaman ko na wala ka na palang nararamdaman sa akin, Cal.” He gave me a warm smile dahilan para manindig ang balahibo ko. “You know i was very happy nung nalaman kong gusto mo ako. You don't know how happy I am to know na gusto ako ng babae na tulad mo.”

“You can't control anyone's feeling, Gallen. They will leave once you're not special anymore to them and that's normal. You just have to accept the fact that some people will leave you just to teach you a lesson.” Pero sa pagkakakita ko hindi mo ito tinake as a lesson mo but a punishment.

“That's just some stupid human beliefs, Cal.” He looked at me while having a playful smile on his face. “And I'm not a human.”

“You were a human before.” Natigilan siya at nakatingin lang sa akin. Seryoso lang ako nakatingin sa kanya. “I hope hindi mo iyan makalimutan.”

He just chuckled. Nalulungkot ako sa sitwasyon niya. That girl really ruined him. Umiling na lamang ako at huminto kami sa bulaklak na rosas na kulay puti. Kumunot ang aking noo and I looked at him.

“What are we doing here?” He smiled warmly at me.

“Look at the flowers.” Kumunot ang aking noo na tumingin sa mga bulaklak. Tumawa pa ito pero pilit kong iniintindi ang gusto niyang ipahiwatig. Tuluyan na nga nabaliw ang lalaki na 'to? Grabe impact niya sa ex niya. “Is it your brother beautiful?”

Halos mabingi ako sa kanyang sinabi. Dahan-dahan ako tumingin sa kanya at parang mas lalo pa itong nasayahan. Napaupo nalang ako sa sahig ng maramdaman ko ang panghihina ng aking tuhod. I was shocked. Is my brother inside that... hindi ko man lang kaya ituloy ang gusto kong sabihin sa utak ko. Dahan-dahan kong nilagay ang aking kamay sa aking bibig at kusa nalang tumulo ang luha ko.

“H-how...” Galit akong napatingin sa kanya habang hindi pa rin tumitigil ang luha ko. He just looked at me coldly. I know he doesn't love, he only cares for her. It hurts... na halos mabaliw na ako. Do I deserve this?! Agad ako tumayo at tinulak siya. “How could you do this to me?!”

“What? Don't you like the gift?” he asked innocently. Napatawa naman ito dahilan para mas lalo akong magalit sa kanya.

“Walang hiya ka! Napakawalang puso mo! Hayop ka!” Pilit ko siyang tinutulak pero mas lumalakas lang ang kanyang pagtawa.

I was shocked when he kissed me aggressively. Pilit ko siyang tinutulak ngunit sobrang lakas niya. I finally gave up kasi wala rin naman akong magagawa . Napapikit na lamang ako when he bite my lower lip.

“See? You can't even escape me? How can you have the courage trying to figure out how to escape this hell?” Halos hindi ako makagalaw dahil sa sinabi niya.

“What?” Mas lalo pa itong napangiti na para gang pinapahiwatig niya sa akin na alam niya ang pinaggagawa ko but how?

Is that why he suddenly visit that underground place because he knew that I was there?

“Akala mo hindi ko alam?” Hinaplos niya ang aking pisnge habang nakangiti ng nakakaloko. “Diba sinabi ko na sa'yo, wherever you go, I will always find you. Baka nakakalimutan mong hindi uso sa akin ang matulog, Cal?” Napapout pa ito dahilan para mas lalong manindig ang balahibo ko. “Ang bilis mo naman makalimot.”

“S-stop!” Agad ko siya tinulak. “That woman is long dead! Please make her soul rest in peace! Wag mo na kaming parusahan ng ganito. Both of you have mistakes and you just need to accept it! Tigilan mo na ako, Gallen! Pagod na pagod na ako!”

“Pwede kang mapagod, Cal? But you can never stop this. You choose this path even if your poor brother warned you. Don't you wannna stay beside me forever? Isn't that what you wanted?” Nawala ang kanyang nakakalokong ngiti sa kanyang labi at napalitan ng seryosong tingin sa akin. “Hindi kaya ayaw mo na sa akin?”

Hindi nalang ako nagsalita at malungkot lang na tumingin sa nakakaawa kong kapatid.

“Leave me alone." Mukhang nagets niya ang gusto kong ipahiwatig pero napangiti lang ito ng nakakaloko. Masaya ba siyang nalulungkot ako? Anong klaseng tao 'to?! “Please! Kahit ngayon lang.”

Tinaas niya ang kanyang kamay na para bang pinapahiwatig na sumusuko na ito habang hindi pa rin nawawala ang nakakalokong ngiti sa kanyang labi.

“Okay fine. I will give you some time kasi kapatid mo iyan. But don't get too long dahil magseselos ako.” Hindi na niya ako hinintay pang magsalita at umalis na siya.

Dahan-dahan ako lumapit kung saan nakalibing ang kapatid ko. Tanging iyak na lamang ang magagawa ko. Alam kong hindi ko na maibabalik pa ang dati.

“If I can go back to the time when we were together. Ililigtas kita, kapatid ko.” Patuloy lang ako sa pag iyak.

Hindi niya deserve ang lahat ng nangyari sa kanya.

•••

Walang gana akong pumasok sa loob. Wala na akong choice. Escape is not the best option to end everything. Nakita ko siya sa harapan ko, he gave me a warm smile while I was looking at him seriously.

The only way to end this is to end his life.

Agad niya ako niyakap at ng kumalas na siya ay masigla siyang tumingin sa aking mukha.

“How are you feeling? Nagustuhan mo ba ang regalo ko sa'yo?” masigla niyang tanong sa akin.

What kind of question is that?

“Hindi ko alam kung bakit naawa sa'yo ang babae na iyon. You don't have emotion since she passed away, am i right?” Nawala ang kanyang ngiti sa kanyang labi dahil sa sinabi ko. Alam kong may possibility na mapahamak ako sa ginagawa ko. But I'm sick of this!

“Are you not afraid of death anymore, Cal?” nakangiti niyang tanong sa akin.

“Mas pipiliin ko pang mamatay kaysa makasama ka, Gallen.” Mukhang nagulat pa siya dahil sa sinabi ko. Seryoso lang ako nakatingin sa kanya hindi iniisip ang takot na nararamdaman ko. “Actually...” Napakuyom ako ng kamao at inipon ang lakas kong sabihin ito. “I don't love you anymore.”

Nights With YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon