LONELY / Yarı Texting

2.2

Selamlar bebeklerim

Bugün kötü bir bölümle geldim, geçen bölüm hep iyi diye geliyorum demiştim değişiklik olsun

Buket'in mahvolduğu geceye gidiyoruz

Bir sonraki bölüm ise Mükemmel için olacak

Daha sonra ise Mükemmel'in ağzından bir bölüm okuruz. Ne dersiniz?

Hadi bölüme geçelimm

🎶Bölüm Şarkısı: Skapova-Özür Diliyorum🎶

.

.

.

"Her zaman kendisine anlattı, o kendisinin en yakın dostu olmuştu."

17 Nisan 2021

Yazarın Anlatımıyla'

Kapanan kapının sesini duyduğu anda gözyaşlarını akıttı genç kız.

Az önce babası, onu eve bırakmıştı. Daha doğrusu Buket'in evine. Çünkü orada sadece Buket yaşayacaktı.

Babasını son görüşüydü, bugünden sonra kanlı canlı babasını hiç görmemişti.

Babası bir saat sonra bir uçağa binecek ve gidecekti, babası da terk edecekti onu. Ve hatta etmişti de, yine de bekleyecekti Buket, belki babası geri döner diye.

Annesi gitmişti ve geri dönmezdi, iki hafta önce boşanmıştı anne ve babası. İki gün önce ise annesinin düğününe gitmişti. Bu kadar kolay mı? demişti Buket kendi kendine. Bu kadar mı kolay unuttu bizi?

Bekledi Buket, bir saat. Gözyaşlarını sakladı. Fakat babası gelmedi. Büyük ihtimalle şu an uçağa bile binmişti.

"Neden istemediniz ki beni?" Dedi genç kız titreyen sesiyle. Bulunduğu odaya baktı, öylesine hazırlanmış bir odaydı. Sözde Buket'in yatak odasıydı, oysa Buket bembeyaz odaları sevmezdi. Ona göre odalar renkli olmalıydı.

Bu oda bembeyazdı, Buket bu odayı sevmemişti.

Buket bu evi de sevmemişti, o ailesiyle olduğu evi istiyordu.

"Hiç mi sevmediniz? Ben o kadar mı iğrenç bir insanım? Anne ve babasının bile sevmeyeceği kadar mı iğrenç bir insanım? İyi de ben bir şey yapmadım ki..." Gözyaşları yanağını ıslattı, bunu umursamadı.

Bu gece içindeki her şeyi söylemeli ve bitirmeliydi.

"Hani ben babasının güzel kızıydım? Annesinin biriciğiydim? O mahkeme salonunda neden ikinizde beni istemediğinizi söylemediniz? O an içimde bir şeyler koptu fakat anlamadım, neden?" En sonunda velayeti babasına verilmişti fakat pek de istekli bir şekilde gerçekleşmemişti bu. Öylesine, var olmak için olmuştu.

"Biz daha bir ay önce bu saatlerde ailecek film gecesi yapıyorduk, ben niye şimdi yapayalnız bir şekilde ağlıyorum?" Hıçkırıkları karıştı cümlelerinin arasına.

"Hani beni çok seviyordunuz? Hani! Hani! Nerede o sevginiz?" Dedi bağırarak ve masada duran cam vazoyu yere fırlattı.