AY YILDIZ

2. Bölüm

Mukaddes küçük kızını alıp evden çıktı. Artık Asena'nın da bu acıları çekmesine izin veremezdi.

Ama Ozanın onları heryerde aradığının,bulup takip ettiğinin farkında değildi.

"Nereye gidiyoruz anne?" elini sıkı sıkı tutmuş kızına baktı Mukaddes. "Senin daha güvenli olacağın bir yere."dedi sadece. Asena annesinin ne demek istediğini anlamadı. Taşınacaklarını, birdaha Ozanla kalmayacaklarını düşündü. Ama annesi sadece bir çanta hazırlamış içine de sadece Asena'nın giysilerini,eşyalarını koymuştu.

Bir yetimhane'nin önünde durdular. Mukaddes kızının boyuna gelmek için öne eğildi. "Bak annem. Burası artık senin en güvenli olacağın yer. Birsürü oyun oynayacağın öğretmenlerin, arkadaşların olucak. Haydi git sen." Kızının saçını öptü. "Hayır anne, sende gel." Gözünden yanaklarına doğru düşen yaşları avuç içiyle sildi hemen Mukaddes. "Annen nerede derlerse öldü de tamammı?" Asena'nın kaşlarını çattı. "Hayır!" dedi. Mukaddes kızına sıkı sıkı sarıldı ve kulağına birşey söyledi.

Ayağa kalktı, kızının elini bıraktı. Parmakları kızının elinden tek tek ayrılırken Asena annesinin işaret parmağını minik eliyle sıkı sıkı tuttu. "Hayır anne, yok!"

Ozan Asena ve Mukaddesin arkalarında durmuş sinirle onları izliyordu.

Mukaddes ne kadar istemese de parmağını kızının elinden çekti. "Özür dilerim kızım."diyip kızının çantasını Asenanın yanına bırakıp arkasına bakmadan biraz ilerledi. Asena da artık ağlıyordu. Annesinin arkasından koşmadı, dur anne demedi. Giden annesine bakıp ağladı. Ya kulağına söylediği şey gerçekse. Bilemedi, korktu.

Mukaddes eğer kızını o eve geri götürürse kızı okuyamazdı belkide büyüyecekti. Sırf annesine benzediği için babasından çok kötü şiddet görürdü Asena.

Kzına döndü. Ellerini sallayıp gülümsedi Mukaddes. Ama Asena gülümsemedi. Sadece baktı ve ağladı. Bazen kendine kızardı 'neden daha büyük değildim neden güçlü değildim? Neden erkek değildim' derdi. Çünkü Asenanın en büyük suçu babasına göre hem erkek olmayışı hemde annesine benzemesiydi. Asena doğduktan sonra annesi şiddet görmüştü. Ozan 'neden erkek değil? Neden sana benziyor?' diye karısına şiddet gösterirdi.

Mukaddes kızına yaşlı gözlerle dudağında tebessümle baktı.

Ama birden bire büyük bir ses duyuldu. Birkaç kuş uçuştu sadece. Dünya durdu o an için. Mukaddes yere düştü, düştüğü yerde kan gölü oluştu. Annesi düştükten sonra arkasında bir adam gördü Asena. Gözlerini kısıp baktı bu adama. Gördüğü suret babasıydı. Elindeki tabancayı beline atıp oradan uzaklaştı Ozan.

Asena donup kaldı. Ne yapacağını, nereye gideceğini ne tepki vereceğini dâhi bilemedi. O an sadece karşısında kanlar içinde yatan annesine ve çekip giden babasına baktı.

Oradaki insanların bazıları Mukaddesin etrafına, bazıları Asena'nın etrafına toplandı.

"İyimisin kızım ne oldu?"

"Nabız yok."

"Kim yaptı bunu gördün mü?"

"AMBULANSI ARAYIN."

"Vah vah!"

"Ölmüş."

"Annen mi?"

"Heryeri kan revan içinde."

"Kızı uzaklaştırın daha fazla görmesin."

Göz bebekleri titredi Asena'nın. Etrafindaki bu kalabalık ses sustu sanki bir anda. Asena o an iliklerine kadar titredi. Heryeri şiddetle titredi. Daha fazla dayanmadı bacakları, yere oturdu. Yerde kanlar içinde yatan annesine baktı korktu,ürktü. Ağlayamadı, az önce hüngür hüngür ağlarken şuan çok donuk bakıyordu. Şoktaydı, tepki vermiyordu. "Anne." diye bildi en sonunda.