KILIÇHAN ( HÜKÜMDAR SERİSİ 3)

•30•

Üzücü bir bölüm olacak gibi ya..

İyi okumalar

| BÖLÜM ŞARKISI |

Zakkum - Hatıran yeter

•••••••••••••

AYŞİN AKSAY

Soğuk.
Hayatından vurduğu demlerinden biri de buydu. Kanını donduran seni kendine getiren ya da yüzüne çarpan o keskin hissiyat.

Ben çocukluğumdan beri soğuğa alışan taraftım. O karanlık malikanenin Bodrum katların da az zaman geçirmemişti bedenim.

Bir şey olduğu an saçlarımdan tutularak hayvan gibi sürüklendiğim o küflü odanın karanlığını 13 sene çektim ben.

Dile kolay 13 sene..

Bir şey olurdu Ayşin gel , abim iftira atar Ayşin gel , babam öfkelenir cezayı kime keseceği hep belli olurdu.
Ben ailemin gözünde stres attıkları ucuz bedenden başka bir şey değildim ki ?

Çocukluğum kapalı kapılar ardında yediğim şiddetlerle doluydu. Öyle ki artık hastanelik olacağımı anladığım an beni bırakırlardı.

Tabi sonra iyileşir tekrar kendimi o Bodrum katında bulurdum ben.

O gün o zamanlar benim yaralarımı saran ben olurdum bir de beni bodrumdan çıkaran aysima.

Çocukluğumdu benim ? İhanetini belkide kaldıramadığım tek insandı. O gün o ofise gitmesem babamın en yakın adamıyla bir olup bana iftira atacağını duymasam belki de hala kardeş gözüyle bakacak aptalın biri olacaktım.

Her şey düğüm gibi çözülmüştü çözülmesine de eksik yapboz parçalarından bir kaçını yıllardır tamamlamayan yine bendim.

O gün o evin bahçesin de iki can alındı.

Biri ablam diğeri ise tanımıyordum.

Her şey bir an da olmuştu. Onu öldüren adamın sırtına üç kurşun sıktığımdan başka hiç bir şey hatırlamıyordum.

Yüzleri aklımda yoktu , sadece maskeli bir çok asker vardı etrafta, ardından o vurduğum bedeni kaldırıp götürmeleri , kalabalık olan bahçenin dakikalar içinde ıssızlaştığını da..

Onlardan geriye bir ben bir de kucağım da cansız bedeni olan ablam dışında yerde çatışma ortasında ölen adamlar vardı.

O an düşünecek bir şeyim yoktu.
Tek düşüncem soğuk havanın yüzüme art arda vurmasıyla girdiğim şokun etkisinden kurtulmak olmuştu.

İrkilmemek kendime gelmem bir olduğu gibi kucağımda ki bedeni ellerimin arasından bırakmıştım.

Sonrada..sonra da silahımı alarak o evden çıkan tek insan olmuştum. Kaçmıştım..korkmuştum çünkü ?
O günden geriye ne bir kamera kaydı ne da tanık kalmıştı. Sanki her şey sırra kadem basmış gibi emniyet bu olayın üzerini iki hafta içinde kapadı.