KILIÇHAN ( HÜKÜMDAR SERİSİ 3)

▪︎3▪︎

Aman aman nereye geldik böyle.

Bozdağ bittikten sonra buraya daha düzenli bölüm gelecek. Şimdilik boş anımda yazıp atıyorum.

Bu yüzden bol yorumlu bir bölüm olması dileği ile (:

İyi okumalar dilerim.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

AYŞİN AKSAY

Yoğun esen rüzgarla bedenim de küçük bir ürperti meydana geldiğin de soğuk hava tenime benden bağımsız değmişti.

Kısa kollu tişörtümle sıkı sıkıya annemin elini tutarken önüm de ki karelere basmadan ilerlemeye çalışıyordum.

Sağ elimi annem sıkıca tuttuğu için canımı biraz yaksa da kendi kendime oynadığım oyun oldukça hoşuma gitmişti.

11 yaşında ki küçük bedenimle onun peşi sıra sürüklenirken yine her ay geldiğimiz o uzun 10 katlı beyaz binaya gelmiştik.

Arkada ki iki koruma içeri girmek yerine bizi burada beklerken annemle beraber hastaneye adım attım.

O iğrenç koku burun deliklerimden sızarak midemi bulandırdığın da köşede kendi araların da konuşan beyaz kıyafetli adamların yanından geçtik.

Üst kata çıkmak yerine alt katta bulunan koridora geçtiğimiz de göz ucuyla anneme baktığım da yüzüne sürdüğü o boyaların üzerin de şu tanecikleri oluşmuştu.

Hem arkaya hem de önüne bakarken  uzun koridorun sonunda geldiğimiz de beni siyah deri koltuklara oturtarak yanağıma dokundu.

"Burada kal o çeneni sıkı tut anladın mı?"

Öfkeli sesiyle başımı hızla sallarken geriye dönerek hemen yan tarafta ki kapıdan içeriye girdiğin de ayağımı salladım.

Babam dün annemle yine kavga etmişti. Abim ise her zaman ki gibi odasından çıkmamış beni de yanına almamıştı.

Onların bağırışmalarını artık duymak istemiyordum. Hem yan tarafta ki arkadaşımın ailesi beni onların yanların da olmamı istememişti.

Yine bir arkadaş daha kaybetmiştim, yine tek başıma kalmış, okulda ki gibi evde de kimsem kalmamıştı.

Oflayarak gözlerimin önüne gelen saçlarımı geriye attığım da annemin girdiği odadan bir bağırış kopmuştu.

Korkuyla bedenimi yere ittiğim de oradan yükselen sesle küçük paytak adımlarım kapının önüne kadar gelmişti.

"Dokunma bana!" Koridorda kimse olmadığı için yavaşça eğilerek küçük delikten içeriye baktığım da annemi ve aile doktorunu görmüştüm.

O adam annemin kolundan tutarak yere ittiği an korkuyla bizim adamlardan birini çağıracaktım ki annemden gelen sesle kapıyı hızla açtım.

"Anne!"

Bağırışımla doktor adam annemin üzerinden kalkarken yanağından akan kanla gözlerim hızla açıldı.