De zon was al onder, het was behoorlijk donker geworden. Bij de grote schuur hingen twee buitenlampen die het terrein schemerig verlichtten. Vera liep te ijsberen door het hok. Ze stak haar kop buiten de poort.
"Zie je hem al, Barend?"
Barend slaakte een diepe zucht. "Nee Veer, dit is nu al de dertigste keer dat je het me vraagt. Ik zie geen beweging, het is doodstil op de kinderboerderij. Spetter is het vast vergeten."
"Ja, of Mevrouw Haas kan niet komen, ze is ook altijd zo druk. Zou hij nog komen denk je Barend?"
"Ja mens, dat weet ik toch niet. Ik zou nu wel eens willen gaan slapen Vera, ik val bijna om."
"Blijf nog even wachten Barend... hij komt vast zometeen."
Er kwam een schim schichtig naar het hok van Vera en Barend gerend. Hijgend stond Spetter nu bij het hek.
"Vera." fluisterde Barend, "kom vlug, Spetter is gekomen, hij heeft nieuws!"
Vera kwam opgewonden maar stilletjes het hok uit. "En? Wat zij Mevrouw Haas?"
"Het is goed," hijgde Spetter, "ze komt morgen nacht om 12 uur een gat graven onder het hek door. Dan ben je vrij Vera!!"
"Super bedankt Spetter. Ik zal jou ook een kaart sturen als ik aan het strand lig!"
Spetter kon een grijns niet onderdrukken. "Is goed Vera. Ga nu maar slapen. Morgennacht begint je nieuwe leven."
"Ik kan niet wachten." zei Vera en ze liep het hok in, ging liggen en vertrok direct naar dromenland. Dromen over wat er komen zou.
JE LEEST
Vera zet de bloemetjes buiten
HumorVera is een varken dat op een kinderboerderij woont. Behoorlijk saai, denk je? Ja, dat vond zij ook. Klaar met dat saaie leven achter dat stomme hek, Ze gaat weg, de wijde wereld in. Vera is dan ook niet zomaar een varken. Daar kom je gauw genoeg a...
