Vera zet de bloemetjes buiten

Vera is terug!

De zon was net op. Het was een rustige, stille ochtend op de kinderboerderij. De dieren werden een voor een wakker en begonnen rustig aan hun dag.

Barend liep zijn hok uit en wreef de slaap uit zijn ogen. De ochtendzon scheen in zijn gezicht.
Nicole lag nog heerlijk in dromenland, opgerold in een hoekje van het hok.

"Oh, we hebben vandaag appels voor 't ontbijt." zei Barend in zichzelf, en nam een hap.
Daar kwam Kwetter aangevlogen, hij streek neer op het randje van het zwembad en nam een slokje water.

"Hoi Kwetter, jij bent ook vroeg uit de veren."
"Zoals altijd Barend. Mooi hok heb je zeg."
"Ja, 't is nieuw... Zeg, heb jij nog wat van Vera vernomen? Ik kreeg laatst een kaart van d'r. Ze zit op Ibiza."
Nu keek Kwetter verbaasd naar Barend. "Ibiza, dat eiland?"
"Ja, ver weg hè? Denk je dat ze daar blijft?"
"Geen idee." zei Kwetter.

"Barend! Barend!" Spetter kwam als een bezetene aanrennen, zo hard dat toen hij bij het hok van Barend wilde stoppen, hij nog een heel stuk doorgleed. Stofwolken vlogen de lucht in.
Barend stoof van schrik naar het hek en ook Nicole stak haar koppie uit de poort.

"Barend!" hijgde Spetter. "Ik heb d'r gezien!"
"Wie?!" vroeg Barend. "Doe eens rustig!"
"Hoe kan ik nou rustig doen man! Vera! Vera is terug!!!"

Eerst keek hij vol ongeloof , daarna kreeg hij grote ogen en daarna een grijns van oor tot oor.
"Waar? Waar is ze?"
"Ik zag haar net de kinderboerderij oplopen met een oude mevrouw. Ze staan nu met de boer te praten..." Hij wees naar de grote schuur.
Barend had het niet meer. Hij sprong op en neer van blijdschap. Ja, daar stond ze. Ze was het echt. Barend kon zijn ogen niet geloven.

Daar kwam ze aangelopen. De boer, de Oude Dame en Vera.
"Barend, jongen, je vriendinnetje is weer terug!" Hij deed het hok open en liet Vera naar binnen. Barend stond te springen van blijdschap.

"Vera," sprak de Oude Dame, "ik heb hier met boer Tinus gesproken. Hij vindt het goed. Overmorgen kom ik jullie allemaal ophalen, jou en al je vrienden. Nou meis, veel plezier met je prachtige nieuwe hok. Ik kom je elke dag eventjes bezoeken." Ze aaide Vera over haar koppie.

"Nou, wat een geluk dat u mijn varken hebt teruggevonden. Het is een bijzonder dier. U weet dat er een beloning is uitgeloofd voor de vinder?"
"Zeg maar Liesbeth hoor." zei de Oude Dame, en ze glimlachte naar de boer.
"Maar als dat zo is," ging de Oude Dame verder, "dan ga ik morgen nog even strandspullen halen in het winkelcentrum... heeft u zin om mee te gaan?"
Boer Tinus bloosde. "Ach ja, waarom ook niet?" sprak hij quasi nonchalant.
"Dat is dan afgesproken!"
De Oude Dame en boer Tinus liepen druk pratend samen weg.
"Leuk koppeltje." tjipte Kwetter.

Barend gaf Vera een bereknuffel. "Mens wat heb ik je gemist!"
"Ik jou ook hoor!" zei Vera.
"Wat heb je allemaal uitgespookt joh? Ik kreeg een kaart van je uit Ibiza."
"Oh, is 't ie aangekomen?"

Vera en Barend hadden heel wat te bepraten. Ze kletsten uren lang. Ze werd voorgesteld aan Nicole. En ook testte ze het nieuwe zwembad uit.
"Wat een zááligheid." verzuchtte Vera. "Dit heb ik nou altijd al gemist."

"Hee Veer, wat was dat nou net over strandspullen?" vroeg Barend opeens.
"Ooh," zei Vera, "we gaan overmorgen naar de zee. Jij ook. En al onze vrienden."
"Je maakt een grapje." zei Barend vol ongeloof.
"Nee echt. Met z'n allen naar Scheveningen. De Oude Dame komt ons elk jaar ophalen. Wat vind je ervan?"
"Ik vind het... fantastisch. Je bent echt geweldig Veer."

Kwetter was inmiddels op het hek gaan zitten en had het hele gesprek gevolgd. "Mag ik ook mee?"
"Ja natuurlijk! En je moet Fred ook vragen!" zei Vera.
"Weet je wat? Ik zal wel even een rondje doen langs iedereen, om ze uit te nodigen." En Kwetter vloog weg.

"Vera, moet je eens kijken wat ik kan!" En Barend nam een aanloop, deed een dubbele salto en liet zich keihard in de modder vallen... alles zat weer onder. Nicole stond te springen en kieren van plezier.
Vera lachte. "Daar gaan we weer."