Vera zet de bloemetjes buiten

De afspraak

Vera stond voor de Salon. Ze was toch echt stipt op tijd, maar de Salon was dicht. Er was niemand te bekennen.
'Zouden ze het vergeten zijn? Heb ik me missschien vergist?'
Zenuwachtig keek ze de straat in. Links, rechts. Voorbijgangers passeerden de Salon maar besteedde geen aandacht aan haar.
Een man met een hond kwam voorbij, de hond snuffelde even aan Vera en liep toen gauw door.

'Oh wat bagger nou toch, ze zouden toch wel komen? Het gaat toch nog wel door?'
Vera begon steeds zenuwachtiger te worden.
Plots hoorde ze tikken. Het waren dames hakken die over het trottoir heen klik-klakte.
"Oh ben je er al!" zei een vriendelijke stem, "Sorry dat ik wat laat ben, ik kon geen parkeerplaats vinden, het staat hier altijd zo vol."
De dame met het blonde haar en haar keurige staart stak de sleutel in het slot en maakte de Salon open.
Vera liep achter haar aan naar binnen.
De dame maakte een van de rolluiken open.
"De Salon blijft vandaag gesloten, want we gaan er een weekje tussenuit. Heb je er zin in, Vera?"
"Nou en of!" riep Vera blij.

In de hoek van de Salon stonden vier grote koffers klaar. En een grote kist met apparatuur.
"We wachten even tot Freddie komt, je kent hem toch, dat is de eigenaar."

Vera maakte het zich gemakkelijk en ging zitten op een van de luxe zwarte leren stoelen. Ze draaide een beetje rond.
Plots ging de telefoon.
"Ja met Esther..."
"Hm hm..... ja prima, we komen er aan!"
En ze stopte haar mobieltje weer in haar zak.

"Freddie staat hier om de hoek met de auto, neem jij ook een koffer dan gaan we."
Esther pakte twee koffers en liep naar buiten, Vera liep achter haar aan. Daar stond hij al, het was een mooie grote witte auto.
Ze drukte op de knop van de laadbak en deed de koffers erin.
"Ik ga even de andere spullen halen." zei Freddie terwijl hij weg liep.

Esther en Vera namen plaats achterin en gooiden de deur met een smak dicht.
Vera was maar wat blij dat ze nu veilig en wel in de auto zat en dat niemand haar achterna was komen jagen.
Ze zag Freddie vanuit haar raam, sjouwend met de zware koffer en de apparatuur. Hij deed het rolluik van de Salon dicht, deed de deur goed op slot en kwam richting de auto.

De laadbak ging open en er werd flink gerommeld. Eventjes later werd de laadbak met een klap dichtgesmeten. En Freddie nam plaats achter het stuur.
"Nou meiden, daar gaan we dan! Op naar ibiza!"
Hij draaide aan de sleutel en starte de auto.

Daar reden ze de straat uit. Op weg naar het grote avontuur.