De hereniging

15 2 0
                                    

De handen lieten haar snuitje los. Vera snakte naar adem.
"Nou meisje, dat was vast behoorlijk schrikken he?"
Vera keek op. Ze was in een prachtige tuin. Veel groter dan die van Gerrit. Er was een stenen paadje dat naar de deur van een grappig knus huisje liep. Een oude, oude Mevrouw aaide Vera over haar koppie.
"Je ziet er goed uit, Meis."

Vera keek de oude mevrouw aan. 'Ik ken die ogen. Ik herken die ogen uit duizenden!'
Vera legde haar kop in haar schoot.
"Wat heb ik je gemist Vera... Ik mis jullie nog steeds allemaal, elke dag."
Het was de Oude Dame van het Landhuis. Ze had een klein huisje met een prachtig grote tuin, vlak naast het winkelcentrum gehuurd, nadat ze het landhuis verkocht had.
Vera moest huilen. Ze had de Oude Dame ook gemist. Het was erg erg lang geleden dat ze haar voor het laatst gezien had.

"Ik had alles gezien. Ik herkende je meteen toen ik je in het winkelcentrum zag lopen." zei de Oude dame terwijl ze Vera aaide over haar rug.
"Hier ben je veilig. Heb je honger?"

Vera keek haar bevestigend aan.
"Loop maar met me mee. Ik heb nog een verassing voor je!"

Ze liepen samen langs het paadje, langs het huis naar achteren. Achter het huis was nog een tuin, met daarin een houten stalletje.
"Je raad nooit wie mij gezelschap houd."

Ze deed de deur van de stal open en een oude ezel kwam langzaam de poort uit lopen.
De Oude Dame liep naar binnen haalde een zak en stortte deze uit in de voederbak.
"Frits, je zal vandaag je eten moeten delen, maar ik denk niet dat je dat erg vind. Eet smakelijk jongens!!
De Oude Dame liep haar huisje weer in.

Een beetje onwennig door de nieuwe situatie, stond Vera een beetje te dralen.
"Hoi Frits."
"Ha die Vera. Wat een verassing om jou hier te zien."
"Leuk om je te zien Frits."
"Ja dat vind ik ook. Hoe kom jij hier zo ineens verzeild?"
Vera keek even naar beneden. "Tja Frits. Dat is een heel, heel lang verhaal."

"Nou in dat geval, laten we dan maar eerst even lekker gaan eten, dan kan je me daarna alles vertellen. We hebben appels vandaag Vera."
"Oh lekker appels, dat is mijn lievelings!"

Vera zet de bloemetjes buitenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu