Vera zet de bloemetjes buiten

Nieuwe bewoner

Barend was reuze in zijn nopjes met zijn nieuwe hok. Ook de voederbak was helemaal top. Die was groter dan de vorige, en hij kreeg nu af en toe ook lekker fruit in zijn bak. Maar de boer had nog meer verassingen voor Barend.

Het hek werd open gedaan en de boer duwde een klein biggetje vooruit het hok in.
"Barend, je krijgt gezelschap. Het was denk ik een beetje saai niet, zo alleen in het hok. En de boerderij hier in de buurt heeft me en biggetje cadeau gedaan. Toe, vort, ga maar naar binnen Nicole."
'Wat gaan we nou krijgen', dacht Barend. 'Snotneusje d'r bij in mijn hok, pfffff, heb ik dat.'

"Hoi pipeloi, ik ben Nicole. Wie ben jij?" piepte het biggetje.
Barend keek een beetje nors. "Ik ben Barend."
"Wat een leuke snuit heb jij. Kan jij ook wroeten?" vroeg Nicole.
"Ja natuuurlijk kan ik dat, stomme vraag. Alleen doe ik dat niet zo vaak, we hebben hier een voederbak weet je wel. Daar zit het eten in."
"Oooh", knorde Nicole. "Mag ik die zien?"
"Nou jawel hoor, daar staat ie, naast de regenboogpoort."
"Mooi hok heeft u Meneer Barend." piepte Nicole en liep naar de voederbak. "Wilt u ook een appeltje, Meneer Barend?"
"Appeltje gaat er altijd in."

Nadat ze wat gegeten hadden zei Barend: "Genoeg geluilakt, ik ga maar eens aan mijn duikoefeningen beginnen."
En Barend ging op een drafje naar zijn modderbak en dook er met een plons in.
Het kleine biggetje keek vol bewondering naar Barend.
Hij nam een aanloopje en maakte een modder koprol, hij viel recht voorover in de modder. Alles zat onder, ook Nicole.
"Jeeeeey! Leuk Meneer Barend, nog een keer!!" joelde Nicole en ze maakte kleine sprongetjes.
'Oh, dat is leuk publiek', dacht Barend.
Hij nam een volgende aanloop en maakte een gigantische sliding, hij gleed zowat de modderbak weer uit.
Nicole sprong van plezier, ze lachte zo hard om de grappen van Barend dat ze er tranen van in haar ogen kreeg.
"Nog een keer Meneer Barend. Nog een keer!!!"
Barend kreeg er reuze lol in en maakte de ene duik na de andere. Het was lang geleden dat hij zich zo had vermaakt.

's Avonds toen ze gingen slapen zei Nicole: "Meneer Barend. Mag ik naast u komen slapen? Ik ben een beetje bang in het donker..."
"Ach ja hoor, kom maar hier liggen. Dan vertel ik je nog een verhaal."
Nicole kwam naast Barend liggen en deed haar ogen dicht en luisterde aandachtig.
"Er was eens..."