_MTAN_

YEVMİL AHİR

Bir gece vakti gönül otağıma attığın oku
Muhabbet bilirdim
Yegane hatırama oturdu
Kurban olduğun kızın nihayet kurban edildi
Efendi edanda kaybettin beni
Ömrümün kurdu olmuşsun oturdum düşününce
Bir çuval pirincin içinde taş olmuşum haliyle
Kopardım bu defa inceldiği yerden incelince
İstemem harabeyi istemem saray avlusuna çevirmeni
Yüzün yüzüme değerse yevmil ahirde