Ümidi ekmek edip yiyince karnın doymaz sandın
Ne bedbahtlık sandığınla kaldın
Acıtınca sabrı zehir bildi canın
Lezzeti meyvesine sinmişti ki
Değmeden damağına kopardın attın
İyilik edersen seni bulmaz sandın
Ot bile bitiyor dibinde
Denize atılan dibinde bitmez mi sandın
Sen haliki balıktan evvel arasaydın
Mertebe atlardı ahlakın
Akşama elini kapadın sabaha kerimdir demeden
Genişliği yaradandan değil arştan
Ve o soğuk huzurdan ölümü Azrailden
Sevdayı da kendinden bildin
Henüz aşka düşmeden
Nice manada kanat çırpan sessiz nurdan görevliler
Bilemedin ardındaki perdeden manadır haber
Derler beterin beteri var
Sual etmeye erindin bu halin o kadar beter
Akla ziyan fikirlerde olta atıp nemalandın
Neydi susturan seni ne diye iblise kandın
Söyle sen ne zamandan beri
Mazluma kaygılandın
Acun denilen kör kuyuydu seni içine çeken
Hal koparamadın bir türlü insanlık denen nasipten
Yerine dilsiz olsa dile gelirdi herhal ne bileyim
Yazık ettin cennet tuğlana
Daha ne diyeyim
