YILAN

13 3 2
                                    

Atlasam şu felaket denen eşikten
Ucundan koparsam duvarlardan sert vakur duruşundan
Koynunu özledim desem kaçsam bi gece vakti
Çıkıp çıkıp gelsem kucağına düşürsem dizlerimi

Selametine inceden içim giderse de
Neyime güldürdü ağlattı demem
Nafile sayılı gün bilinir elbet biter
Seni gecenin beşşiğinde salladılar
Söyle gönül koyman neye alemet eder

Piriz senle sultanız yeni yeni ecdatlara
Şerbetinden iki bardak kaptık
Çektik gönül kıyısının tek ayaklı masasına
Elveda de bahardan kalmış kuru yapraklı oraklara

Benim kaygısız başım
Yalnız sana ağrır sana
İçim eridi gel al beni
Gelmem der miyim sordun mu hiç bana
Serzenişim olursa medcezirimdir sakın ha

Seni bana buladım gecenin yarısı
Hiç olurmu deme geceden siyahtık
İnkar etme sana kaçtığımı
Gece sen ben birbirimize karıştık

İçli güldük misler gibi
Bir olduk içli dışlı
Soyun artık yetmedi mi
Ne duruyorsun yetmedi mi
Bir baksana kenara attı
Yılan bile derisini





_MTAN_Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin