Bacasının dumanında portakal çiçeği kokuyor
Evin avlusudur o sokak çocuklarını izleyen
Meşe odunları sıcakcık yuvaya kırılıyor
Leylasını özleyen mecnun gibidir bekleyen
Güneştir bu devir diyemem
Mecnun çöle düşmüşken
Sana dilim varmaz aşık demeye
Mecnun günden güne erirken