Varmadan nehrin ucuna
Konan kuşun dilinden anlarsın
Az ötede dinen rüzgarın
Azını saçlarıma saklarsın
Mezarımda ötersen yar diye
Bil ki halinden anlamaz bülbül
Gece koynuma giresin diye
Ay da saklar bir demet gül
Benzine baharın vuruşu geçmiş
Sönmez bu deryadan ışıkların
Vuruyor geminin ucunda
Kimedir naz kuşanmış dalgaların
İhtiraslar söküm olunca biter
Sen ise ebedi cihanda güldün
Başaklar olur saman alevi
Sen kül olmayı nerede gördün
Söyle diline yanayım
Hangi hikmettensen
Oraya bahtiyarlık dikeyim
Ben olayım kimin kimsen
