MÜRAİ Aşkın İki yüzü

bölüm 29

Dur Gökçe diye bağırdı ardımdan Tamer, Rana'nın üzerinden kalkarak gitmesine izin verdim Tamer kıkırdayarak gülmeye başladı

Neye gülüyorsun senide mı döveyim ne istiyorsun ?

-Kıskandın mı sen beni ?

N-ne alakası var Tamer

-Niye dövdün kızları o zaman

Offf Tamer gidiyorum ben ne yaparsan yap

-Nereye gidiyorsun Gökçe ?

Senin ve egonun olmadığı bir yere diyerek evden çıktım arkamdan gelerek kolumdan tuttu

-Nereye dedim sana ?

Bu seni hiç alakadar etmez

-Ne diyorsun Gökçe nereye diyorum

Sana hesap verme gibi bir zorunluluğum olduğunu düşünmüyorum ama eğer çok merak ediyorsan Görkem ile konuşmaya gidiyorum

-Gidemezsin

Allah Allah nedenmiş, bana bak Tamer ben bir yere giderken senden izin almam sadece seni bilgilendiririm o kadar anladın mı ?

-Gökçe seni nasıl tek göndereyim oraya saçmalama istersen ne yapacağı belli olmaz

Saçmalama Tamer sadece konuşmaya gidiyorum sende ne yapıyorsan yap

-Tamam gideyim ben ararsın her halde

Ararım merak etme

Tamer den kurtulduktan sonra Görkemin evine yol almıştım uzak olmadığı için yürümeyi tercih etmiştim tüm cesaretim ile zile bastım kapıyı Görkem açmıştı

-Gökçe hoşgeldin güzelim

Hoşbuldum Görkem annenler yok mu ?

-Yok memlekete gittiler

Neden geldiğimi sormayacakmısın

-İyiki geldin sen gelmeseydin ben gelecektim bu arada açmısın yemek hazırlayabilirim yada içecek bir şeyler

Yok aç değilim bir bardak su sadece

-Tamam getiriyorum

Tamer'den

Gökçeyi yol boyu takip etmiştim ona Mecnun gibi aşık olmuştum seviyordum gözleri nefesimi kesiyor yanından bir adım öteye gitmek istemiyordum her şey çok çabuk gelişmişti lakin ben onsuz yapamazdım hızlı gelişen zaman bnaa iyi gelmişti Gökçe bana çok iyi hissetiriyordu ondan önce olan hiç bir şeyi hatırlamıyor hatırlamakta istemiyordum düşünürken telefon çaldı arayan bir numara

Alo kimsiniz ?

-Tamer benim Kumsal

Ne istiyorsun ?

-Neden gelmiyorsun eve beni neden tek bıraktın sen yokken kedilerini getirdiler veterinerden bari kediler için gel

Ben sana demedim mi git buradan diye neden gitmiyorsun Kumsal neden ?

-Tamer senin ile konuşacaklarım var gelmen gerekiyor o yüzden gitmedim gel lütfen

Kedilere mama ver geliyorum Allahın belası kadın geliyorum

Sinir ile kapattım telefonu suratına yol boyu içimden sövüyordum Kumsal'a eve geldiğimde kapıyı Kumsal açmıştı

-Gelmişsin sevgilim

Bir şey demeden geçtim oturma odasına

-Kimdi o kadın ?

Ne diyorsun ne kadını ?

-Dün gece ne halt yediysen o kadın

Sana ne bundan sana hesap mı vericem

-O kadını seviyorsun değil mi ?

Sana ne Kumsal sana ne

-Yakında düğünümüz var ve sen hâla hayat kadınları ile yatıp kalkıyorsun

Cünlesinin sonunda söylediği kelime bardağı taşıran son damla olmuştu sinirim ile tokat atmıştım Kumsal'a

BİR DAHA BÖYLE KELİMELER KULLANIRSAN SENİ KENDİ ELLERİMLE ÖLDÜRÜRÜM ANLADIN MI ?

-YALAN MI BANA BİR KERE BİLE ELİNİ SÜRMEDİN

SEVMİYORUM SENİ NEFRET EDİYORUM SENDEN BUNU ANLMAK BU KADAR ZORMU ?

-Bir kerede ellerini benim vücudumda gezdirsen olmazmıydı Tamer

Konuşması bittikten sonra kucağıma oturan Kumsal'a dönerek

Kalk üstümden istemiyorum kalk

-Artık çok geç Tamar

Geç felan değil ben istemiyorum kalk

-Tamer o kadını yaşatmam anladın mı sevgilin ölür ölmesini istermisin

Sakın Kumsal sakın bana ne yapıyorsan yap ama ona dokunma

-İzin Verde ne istiyorsam yapayım o zaman

O zaman şöyle yapalım benim işlerim var ben onları hal edip geri geleyim sonra ne istersen yapıcaz ama sadece bana ne istersen anlaştık mı

-Geleceğine dair söz ver

Tamam söz

-İyi kabul

Kumsalın elinden kurtulmuştum

Gökçe'den