MÜRAİ Aşkın İki yüzü

bölüm 36

Sağol Mami

-Tekrardan tanıştığımıza memnun oldum Gökçe görüşmek üzere işlerim varda biraz

Bende memnun oldum Mami hoşçakal

Mami gittikten sonra Zeynep gelmişti

-Kimdi o

Kim kimdi

-Az önce yanında oturan adam kimdi

Hee bilmiyorum

-Nasıl bilmiyorum Gökçe Tamer duysa ne deriz

Sen söylemezsen duymaz ayrıca bu Tamer'i hiç alakadar etmez

-Gökçe ne oldu böyle ya

Neyse ya hadi gidelim

-Eee hadi madem

                          Tamer'den

Yaptığım bu davranıştan çok pişmandım Gökçe haklıydı onun rızası olmadan yapmamam gerekiyordu tam bir aptallık yapmıştım kısacık zamanda o kadar çok büyük olaylar yaşanmıştı ki sanki aradan yıllar geçmiş gibiydi sırtımı duvara yaslamış düşünüyorumdum ki kapı çaldı açtığımda tabi ki gelen Berk'ti Berk içeriye geçip koltuğa oturdu bende yatağa otur

-Oğlum bune halin lan niye çıplaksın sen ne oluyo

Boku yedim

-Ne o ne demek, konuşsana abi sorun ne ?

Bilmiyorum Allah benim belamı versin

-Gökçe'nin istemediği bir şey mi yaptın

Evet offf ne yapmalıyım bilmiyorum

-Çok mu sinirlendi

Sinirlenmek ne kelime yüzüme bakamadı kız utancından utanması gereken benim çok pişmanım

-Son pişmanlık neye yarar her şeyin bir bedeli var

Berk ben ne yapıcam Gökçe'yi çok seviyorum Allah benim ömrümden alıp onun ömrüne versin

-Bilmiyorum Gökçe'yi uzun zaman sonra bu kadar mutlu gördüm seni seviyo abi hemde çok seviyo Gökçe'nin çok yakın bir arkadaşı vardı Cem aslında Cem ve Gökçe'yi gören herkes sevgili zannediyordu çünkü anlatılmaz bir yakınlık vardı aralarında Gökçe'ye yazdığı şiirleri gelir bana okurdu Ailesi vefat ettikten sonra Cem Gökçe tutunacak bir dal olmuştu Cem Gökçe'ye gizliden derin duygular besliyordu hatta bir gece yağmurlu bir havada araba ile dışardaydım ama nasıl yağmur yağıyordu gök delinmiş gibi yağıyordu parkın önünden geçiyordum yağmuru dikkate bile almıyor yağmurun tadını çıkartıyorlardı ben Cem'in Gökçe'ye olan duygularını o gece anlamıştım Gökçe'nin her yaptığı hareket Cem'in hoşuna gidiyordu Gökçe ise Cem'in yazdığı şiirlerin her birini özen ile koruyordu bir zaman sonra Cem ve Gökçe bibirlerinden uzaklaşmaya başladılar sebebi ise Gökçe Cem'in duygularının farkına varmıştı Gökçe  Cem ile yakın arkadaş olduğu için bu duruma karşıydı aradan günler geçti Cem okula gelmez oldu çok sonradan aldık haberini Cem ailesi ile birlikte memleketi Ordu'ya şuan olduğumuz şehire taşınmış

Üzücü umarım bir daha karşılaşmazlar

-Bilmem hayat tesadüfleri sever

Boş yapma Berk

-Ama Cem iyi çocuktu kimseyle sorunu olmazdı

Bunu bana anlatığın için teşekkür ederim bilmiyorum üzücü

Biz konuşurken Telefon çaldı

Berk telofonun çalıyor

-Benim değil senin

Yoo benimde değil

-Eee kimin o zaman

Eee Gökçe'nin telefon'u bu

-Kim arıyor

Çimen Gözlüsü

-O kim

Kim olacak Görkem

-Heee evet onlar çok iyi anlaşırlar

Anlaşmayı geç sevgililer bide

-O nasıl oluyo

Gökçe beni Kumsal ile görünce sinirinden Görkemle sevgili olmuş

-Yazık oldu Görkem'e

Kime yazık olacak görücez gel bakalım telefon'a var mı fotoğraf video şiir felan

-Olmaz yasal değil

Berk iki tane çarpçam şimdi

-İyi tamam,galeriye gir

Fotoğrafları bakıyorduk en alttaki fotoğraflara gelmiştik bir fotoğraf gördüm Gökçe bir çocuğun yanağını öpüyordu

Bu kim Berk

-Heh bu bu bu Cem bu

Siktir lan çok yakışıklı

-Evet yakışıklı

Fotoğraflara tek tek bakıyorduk Cem ile Gökçe'nin çok samimi fotoğrafları vardı bir videoya denk geldik Gökçe ağlıyordu

Videodaki konuşmalar: Merhaba Ben Gökçe Sevim annem ve babam yok ve ben bu gün en yakın arkadaşımı kaybettim gitti bilmiyorum tek ne yapıcam gitmeden bana bir mektup bırakmış kapının önüne yüzüme konuşamadın değil mi mektubu okuyorum; Kalbi saf ve temiz arkadaşım ben gidiyorum giderken sana bu satırları bırakıyorum,öncelikle seni böyle bırakıp gittiğim için özür dilerim sana olan duygularımı içime hapsedemedim biliyorum sen beni her zaman arkadaşın olarak gördün ben hata edip kalbimin en derinliklerinde sana bu büyük sevdayı besledim canım ne kadar yansada seni arkadaşım olarak hatırlamak istiyorum sen benim bu hayatta başıma gelen en güzel şeysin belki günün birinde tekrar karşılaşırız, eğer beni unutmayıp affedersen o zaman sana sözüm olsun kalbinin kırıklarından öpücem hemde dudaklarım parçalana denk sana yazdığım şiirleri sakla ve beni onlarla hatırla küçücüğüm seni çok seven arkadaşın Cem.

Sen ağlıyormusun Berk

-Ne ağlaması canım Gökçe annesiz babasız nasıl yaşadı onun için ağlıyorum yoksa ağlamak benim kitabımda yok

Hee tabi tabi kesin öyledir