MÜRAİ Aşkın İki yüzü

bölüm 10

Akşam için hazırlanmam gerekiyordu
Tamer hoca kimi seviyordu acaba bana söyleyeceği kişi kimdi her şeyi bir kenara bırakıp akşam için hazırlanmaya başlamıştım zaten kalktığımda saat 17:45'di deliksiz bir uyku çekmiştim Ben hazırlanıp evden çıkacağım anda telefon çaldı arayan "Tamer Erkin" Tamer hoca arıyordu açtım

-Gökçe hazırlan gel aşağıdayım

Hocam ben kendim gidebilirim

-Gökçe gelirmisin demedim gel dedim

Hazırım zaten bende tam evden çıkıyordum

-Tamam gel bekliyorum

Tamam hocam

                          Tamer'den

Arabanın dışında Gökçe'nin gelmesini bekliyordum ona nasıl söyleyebilirdim ki sevdiğim kişiyi tepkisi ne olurdu ne derdi benden uzaklaşırmıydı yoksa tam aksine yaklaşırmıydı aşktan yanan ruhuma kafam karışıktı tam onları  düşünürken biri konuştu

-Hocam gitmiyormuyuz geç kalacağız

Çok güzel olmuştu bu güzelliğin karşısında dilim tutulmuş tek bir kelime dahi edememiştim nefesim kesiliyor ellerim terliyor ve titriyordu kalp atışlarım hızlanıyor miğdem haraketleniyordu tarif edilmez bir şeyin içerisindeyim ölecek gibiydim o an orada ölebilirdim belkide

-Hocam bir şey mi oldu neden haraket etmiyorsunuz

Sesim titreyerek cevap verdim konuşurken ölüp tekrar dirilmiştim sanki

Ç-çok güzel o-olmuşsun

-Teşekkür ederim sizde çok şık olmuşsunuz ama artık gitsek mı geç kalacağız yoksa

T-tabi tabi gidelim olur dur ben kapıyı açayım sana

-Teşekkür ederim hocam çok naziksiniz

Gülümseyerek arabaya geçtim hala nefes almakta zorluk çekiyordum tek istediğim ölmeden okula varabilmekti ha birde Gökçeye söyleyeceklerim

-Hocam siz hastamısınız

Y-yok neden sordun

-Neden kekeme gibi konuşuyorsunuz
Ateşiniz felan mı var

Evet ateşim var

-Ayy keşke gelmeseydiniz o zaman daha kötü olursunuz

Yok yok iyim ben sen benim dediklerimi anlamıyorsun sıkıtı sende bende değil

-Siz bana geri zekalı mı demek istiyorsunuz hocam

Ne alaka Gökçe

-Tamam hocam anladım ben siz. beni okula girmeden bırakın

Neden

-İkimizi yan yana görünce yanlış anlaşılmasın diye

Ne gibi bir yanlış bu

-Hocam herkesi yakıştırıyorlar bizede bir şey demesinler

Ney demesinler

-Ay hocam yakıştırırlar bizi işte

Yakıştırsınlar biz yakışmıyormuyuz

-Hocam yakışmıyoruz diye değil ben sizin öğrencinizim sizde benim öğretmenimsiniz

Gökçe kim ne derse desin umursama tamam mı ?

-Tamamda hocam aramızda bir şey yokken neden öyle bilsinlerki

Umarım bu akşam sana diyeceklerim karşılıklıdır Gökçe

-Ne söyleyeceksiniz hocam

Şşş biraz sabret

-Tamam hocam

Bir şey soracağım Gökçe

-Sorun hocam tabi

İstemeden telofonunu karıştırmış olabilirim Notlarında bir şiir vardı sallamasyondu ama onu kime yazdın ?

-Hee o mu onu ben yazmadım çok güvendiğim ve sevdiğim bir srkadaşım vardı o yazmıştı ben anlamam şiirden felan

Okula geldiğimizde heyecandan ayaklarımın üzerinde duramıyordum nefesim hızlanıyordu

Koluma gir Gökçe

-Yok hocam ben almayayım yanlış anlamasınlar

Ama araba da ne konuşmuştuk

-Peki hocam gireyim

Okulun içine giriş yaptığımızda herkesin gözü bizdeydi Gökçeyide alıp kendi sınıfımın yanına geçtik herkes bir ağızdan konuşuyordu hocam neden Gökçeyle geldiniz neden Gökçeylesiniz aranızda ne var Gökçe konuşmaya başladı

-Arkadaşlar ben buraya geliyordum yürüyerek Tamer hocamızda ben yürümeyeyim diye arabaya aldı bu kadar

Gökçeye korktuğu için neden böyle söyledin bakışı aterken Berk hoca beni kenera çekti

-Tamer ne yapıyorsun sen okuldan mı atılmak istiyorsun

Bırak beni Berk

-Gökçe ile diyorum ne iş diyorum abi ne alaka ikiniz o senin öğrencin yoksa yoksa yakında bir şey olacak dediğin kız Gökçe miydi

Offff Berk kafa ütülüyorsun bir kes şu sesini

-Ben sana söyleyeyim meslekten atılırsın yapma

Gönlümü kaptırdım anlasana nasıl vaz geçeyim

-Sen ciddimisin ?

Ciddiyim abi geçmiyo gönlüme söz hayatımda ilk defa çok mutlu oldum ya

-Eee nasıl açıklayacaksın

Bu akşam açıklayacağım çekilişte o çıkmıştı bana hem kolye hemde hediye aldım

Arkamda ki el ile irkindim