Bölüm 4

39 3 2
                                    

"Gökçe bir saniye"

"Gördüğüm bu gözler çimen yeşili evet bu Görkemdi"

"Efendim Görkem bir sorun mu var"

"Sınıftakiler seninle alay etmek için partiye davet ettiler bir planları var ama planlarının ne olduğunu bende bilmiyorum sadece uyarmak istedim sana çekilişte o yüzden göz kırptım biliyorsun beni de pek istemezler"

"Ne olduğunu anlamamış halde boş gözlerle bakıyordum Görkeme"

"T-tamam Görkem uyardığın için teşekkür ederim"

-Rica ederim kendine dikkat et

Sende Görkem

Şimdide aklıma bu konu takılmıştı zihnim hiç bu kadar karışmamıştı her konuyu kafama takmaya başlamıştım bu aralar

Yine okul çıkışı eve yürüyordum yine yanımdan geçen bir araba durdu

-Gökçe hadi gel götüreyim seni evine

Gözü Gözüme değen Tamer hocaya kafamı olur anlamında sallayarak arabaya geçtim elinde bir buket kırmızı gül vardı

Aaa çok güzel hangi hanımefendi için  bu zarif güller

-Sizin için küçük hanım

Bana mı bunlar

-Evet sana belki bir nebze gülümseme oluşur yüzünde inanki gülmeyi en çok sen hak ediyorsun gözlerinin derinliklerinde görüyorum o sevinçli kızı

B-ben ne diyeceğimi bilmiyorum çok t-teşekkür ederim

Dedikten hemen sonra Tamer hoca'nın boynuna atladım refleks olarak olmuştu daha önce kimsenin yapmadığı bir şey olmuştu ben sarılınca o da bana sarıldı

-Rica ederim Gökçe

Kusura bakmayın aniden sardım rahatsız ettiysem özür dilerim

-Yok yok yok hiç sorun değil sen mutlu olunca bende mutlu oldum aksine bana sıcak yaklaşımın için mutlu oldum

Teşekkür ederim tekrardan

Evin sokağına geldiğimizde

Hocam şurad-

-Biliyorum Gökçe sakin ol lütfen söylemene gerek yok biliyorum evinin adresini

Ben hiç konuşmadan buldu getirdi beni evin önüne kadar

Arabadan inmeden önce bir kere daha sarıldım

Teşekkür ederim hocam

Oda sarıldı

-Bu ne içindi şimdi

Her şey için hocam her şey için

-Rica ederim tamam hadi bakalım iyi akşamlar yarın görüşürüz

Görüşürüz hocam

                         Tamer'den

Tam kapıyı açacağım sırada kapıyı birisi açtı açılır açılmaz annem ile karşılaştım

-Nerede kaldın oğlum

Ee daha yeni gelebildim Nebahat hanım

-Geç içeriye baban ve Recai amcan içeride seni bekliyorlar

Cidden mi Anne ben geçmesem

-Oğlum

Tamam anne tamam

İçeriye geçmek bile istemiyordum babamın ortağı Recai amca beni kızı Kumsal ile evlendirmek istiyordu ben ise o kızı zerre sevmiyor hatta nefret ediyordum içeri girer girmez tabiki beni Kumsal karşıladı sümük gibi üstüme yapışarak

-Aşkım seni çok özledim

Hee bende beni özledim yani bende seni özledim Kumsalcım

Kumsal babama dönerek

-Mahir amca Tamer beni hiç özlemiş gibi durmuyo

-Yok kızım özlemiştir elbet özledin dimi oğlum

Tabi tabi özledim

İçerdekilerle sohbet ederken telefona gelen bildirimle odadan çıkmak için izin almak durumunda kaldım

İzninizle okuldan bakmamak gerek

Bunu söylemem ile Recai amca

-Çık tabi oğlum işten daha önemli ne olabilir bu hayatta

Sağolun Recai amca

gelen bildirimi görünce yüzümde oluşan gülümsemenin farkında bile değildim mesajı yollayan kişi

MÜRAİ Aşkın İki yüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin