Yadlar Vilayeti

Kara Haber Tez Yayılır

Küçümser bakışlar atan Doğukan oğlanın soluk benzine göz gezdirmiş ve ezikler biçimde oğlanı süzmüştü.
"Selamünaleyküm Tarık kardeş. Yanlış zamanda geldim herhalde."

"Yok buyur abi."dedi Tarık şirince.

"Ne bileyim üstün başın savruk görünce ahırdaydın sandım ben."dedi Doğukan burun kırıştırıp.
"Aman,anlamam ben biliyorsun. Şey diyecektim. Konuşsak seninle biraz vakit var mı?"

"Tabi abim."

"Bak Tarık sen tatlı çocuksun."dedi Doğukan yine tiksinir bir edayla "tatlı"kelimesinin üstüne basarak.
"Sana şimdi bazı şeyler söyleyeceğim kaldıramayacağın şeyler. Beni ister kötü belle ister ne bellersen belle. Ama senin iyiliğini emin ol en çok düşünen adam benim şuan."

"Hayırlar olsun abi?"

"Bak Tarık."diye mırıldandı Doğukan derin bir nefes çekip beresini düzeltmişti.
"Bazen insanlar iki yüzlüdür,art niyetlidir anladın mı? İkili hayat sürerler yani. Dünya böyle bir yer. Ha,uyanık olmak lazım ama sen de hafif bir gerilik var gibi..."

Tarık tek kaşını havaya kaldırdığında Doğukan derin bir nefes verdi.
"Cinler mevzusunda yani nasıl hissediyorsun."

"Abi,ben hocaya gittim. Sizi dinlemedim."

Doğukan canhıraş oğlanın boğazını avuçlayıp duvara yaslarken "Ne yaptım dedin!"diye gürlemişti.

"A-abi..."

"Ne anlattın onlara ?"dedi Doğukan korkuyla.
"Ne söyledin..."

"Kabristandan geçtim geceleyin dedim abi..."

"Bizi söyledin mi?"

"Y-yok...gece vakti geçtim dedim..."

"Ee?"dedi Doğukan oğlanı sertçe savurup.

"Abi ben baya para buldum."dedi Tarık yutkunup.
"Hoca efendiye muska yazdırılabilir halde olduğum beyan olmuş ,atlatıcam yani."

"Eline geçen tüm parayı aptal cin olayına mı,ne..."dedi Doğukan kendi kendine mırıldandıp duraksarken.

Yalanları ipe geçirmiş gibiydi.
O sikik gece başlayan yalan oğlanın bir tomar parayı hocalara yedireceğini ve açıkça dolandıracağını gösteriyordu.
Oysa ortada ciddi bir olay dahi yoktu ve onu dolandıracaklardı.
Oğlanın bu paraya cidden ihtiyacı vardı.
Üstünde yamalı gömlekler, boyası kalkmış kundura botlar vardı.
Üstüne başına iki gram alabileceği parayla apaçık dolandırıcılık yaşayacaktı.

Psikozdaydı.
Kendi zihni oyun oynuyordu.
Onu dolandıracak herkes de parasını söğüşleyecekti.
Hepsi sikik yalanların karşılığı idi.

Doğukan karşısında gerçekten kimsesiz ,tek arkadaş saydığı tipler tarafından ayakta uyutulan olan oğlanı bugün ağlatmaya gelmişti.
Ceyhun ona aitti.
Sadece kendine masum ve temiz bir kumaş bulmuştu işte,Doğukan ile birbirlerinin canına okuduktan sonra sessiz ve sakin gelen bir kumaştı.
Ama terzilik nedir bilemezdi Tarık.
Ceyhun'un azgın hallerine de deli dolu küfürlü kavgalarına da dayanamazdı.

Bugün onu ondan ayıracak yalanı söylemeye gelmişti.

Biz birbirimizi kabristanda bile elleyecek kadar haysiyetsiz iki azgın tekeydik ve sen bizi anlama diye sana musallat hikayeleri uydurduk.
Sen de derin bir psikozda bunu kendine sendrom edindin demek istiyordu.
Ceyhun seni ayakta sikti,yalanlarıyla demek istiyordu.

Ancak oğlan o kadar saftı ki ona nefretle bakan ve apaçık ilişkisi için tehdit gören kıskanç Doğukan'ın vicdanı onu durduruyordu.
Oğlan o kadar yalnız ,kendi dogmaları içinde sindirilmiş haldeydi ki ona her gerçeklerle dolu tokatı savuran kişi Doğukan olmak istemiyordu.

"Tarık."dedi Doğukan derin bir nefesle.
"Bak bazen insanlar yalancıdır ,tamam mı abicim? Bazı insanlar kahpe denen türdendir. Kendi çıkarı için insan harcarlar. Yani inanma herkese."

"Şu şehirli oğlanlar yüzünden kendi konuşmadı diye seni yolladı Ceyhun,dimi?"dedi Tarık sitemle.

"Ha..."

"Biliyorum onlarla yakın değilim ki ben."diye mırıldandı Tarık.
"Küsmesin bana bir daha onu hiç kırmam,istemediği bir şeyi yapmam...Doğukan Abi söyle ona."

Doğukan kısık gözlerle içten bir küfür savurmuştu.
"Çocuk,bunun için gelmedim..."dedi cılız bir sesle.

Dilinin ucunda olanı söyleyememişti.

"Ben de görüyorum cinleri."demişti Doğukan çaresizce.
"Ondan dedim hacıya hocaya paranı verme tamam mı? Git üstüne ...giyilebilir bir şeyler al. Kurt kışı geliyor,yollar kapanacak.
Herkes eve kapanacak zaten. Şuan bile anayol kapalı,kaldı herkes çıkamıyor yollara."

"Sen de duydun mu rüyanda o sesleri yine..."

Doğukan gözlerini kapatıp yumruk sıktı.
"Bak paranı harcama hocayla falan. Üstüne al başına al,tamam mı? Onu demeye geldim ben. Ondan dedim hocalara söyleme diye. Sana daha beter cinler musallat ederler para almak için. Bana öyle oldu..."

"Abi tövbe de..."

"Bir gece çık kabristana git,özür dile. İzinsiz geçtim özür dilerim beni affedin rahat bırakın beni de. Geçer gider."dedi Doğukan huzursuzca.
"Hiç olmamış gibi,geçip gider."

"Yarıyor mu işe?"diye mırıldandı Tarık.

"Yarıyor..."dedi Doğukan pes etmiş bir sesle.
"Bir daha hiç gelmezler."

"Peki Ceyhun benden artık nefret mi ediyor?"dedi Tarık hüzünle.
"Seni gördüğümde sevindim ama o gönderdi sandım diye de üzüldüm yani."

"Yok. Düğünüme sen de gel demeye uğradım ben alakasızım sizden."diye mırıldandı Doğukan.
"Kına gecesinde gel bizde erkek erkeğe eğleneceğiz ,kar bastırmaz diye umuyoruz."

"Ben de mi davetliyim!"

"Kara haber tez yayılır."dedi Doğukan alayla.
"Sakın bak para pul harcama orada burada."dedi Doğukan vicdan azabıyla.
"Kabre git özür dile bitsin gitsin. Ceyhun'a sakın söyleme."

"Neyi?"

"Benim buraya geldiğimi ya da kabir muhabbetlerini."dedi Doğukan yutkunarak.

Zira seni o kadar kutsalı görüyor ki seni yalanlarla zehirlememizi bile bilmeni istemiyor.
Zira sana o kadar çaresizce aşık oldu ki gözü artık beni dahi görmüyor...
Bunları diyememiş, vicdanını rahatlatamamış ancak en azından oğlanın kendine ettiği işkenceyi sonlandırmayı amaçlamıştı.

Tarık ise "Ceyhun bana küs değil."sevinciyle bile sevinebiliyordu.

Doğukan yutkunup araca kendini attığında eski püskü taksiden bozma araca yumruk savurdu.
Ceyhun'u dünyanın en saf şeyine karşı kaybetmişti ve bu sefer kendisinin en ufak bir şansı olmadığına emindi.

"Ben seni yeniden kendime aşık ederim de..."dedi Doğukan hırsla.
"Su kadar temiz birini senin yolunda harcayacak olma günahına sen değer misin bilmiyorum,Ceyhun?"