DİŞİ KURT/Gerçek Ailem

12

Barın dan

Hemen hastaneye gelmiştik. Güvenlikler etraftaki insanları kenara çekiyordu.

Tomrisin ailesi de buradaydı. Hepsi perişan duruyordu.

Onlara bakmayı kesip bizde güvenliklere yardım etmeye başladım.

Ve sonunda helikopter gelmişti. Doktorlar ile birlikte bende koştum helikoptere.

Allah'ım inşallah ona bir şey olmaz.

Tomrisi sonunda indirdiler. Yüzü kıyafeti kısacası her yeri kan olmuştu.

Timde silahlarını helikoptere bırakmış ve geliyorlardı.

Uraz abi sürekli olarak bizi bırakma kardeşim diyordu.

Ben ?

Ben ne yaptığımı, ne olduğunu bilmeden gidiyordum.

Kulağıma sesler uğultu halinde geliyordu.

Nur hanım fenalaşmıştı. Hemşireler ona bir sakinleştirici yaptı.

Ben ayakta dikiliyordum.

Benim timim bozkurt timine destek olmaya çalışıyordu.

2 saat sonra

Ölüm timi aricinde diğerleri Uraz abinin emri üzerine gitmişti.

Ve Tomris hala çıkmamıştı. O kanlı yüzü hala gözümün önündeydi.

Koridorda volta atarken birden ameliyathane nin kapısı açıldı.

Hemen kapıya yöneldim.

"Kızımın durumu ne doktor bey " dedi Koray amca

"  Askerimizin durumu pek te iç açıcı değil. Çok işkence görmüş. Kolları, karnı, sırtı ve bacaklarında yanıklar var. Ayrıca yanıkların üzerine anladığım kadarıyla kolonya ve tuz dökmüşler. Ve iki tırnağını sökmüşler.  karın boşluğunda ise bıçak darbesi var. Çok kan kaybetmişti. Mesleğine engel bir yara yok ama yanık izleri kalır. Birazdan normal odaya alınacak. Tekrardan geçmiş olsun."

"Sağolun " dedi koray amca kısaca.

Benim sevdiğime neler yapmışlardı öyle?

Tamam biz askeriz ama işkence çok farklı oluyordu.

Bende doktorum peşinden ilerledim.

" Doktor bey !"

Doktor arkasını dönüp bana baktı. Bu doktoru burada yatarken birkaç kez görmüştüm.

" Siz Barın  beydiniz değilmi? Ama sizin hala hastanede kalıp dinlenmeniz lazım dı."

" Bende onun için gelmiştim. Bakın Tomris in hayatı tehlikede. Ne kadar kendini savunsa bile o yaralı. O yüzden onu tek bırakmak istemiyorum. Eğer mümkünse iki kişilik bir oda olsa bende yanında kalsam olur mu ?"

" Nasıl hayatı tehlike de ?".

" Bakın Tomris teröristlere nam salmış bir asker. Her an bir sukiast girişimi olabilir." 

" Anladım. Peki ben ayarlamaya çalışacağım."

" Çok teşekkür ederim"  dedim.

" Rica ederim"  dedi ve işine döndü.

Oh be. Hızla - demek isterdim ama yaram yüzünden pekte hızlı olmayan bir şekilde- Bizimkilerin yanına gittim.

Bu iki saat içerisinde Gökçe de gelmişti yanımıza. Tomrisi öğrenince bayağı üzülmüştü.