Sonsuz Sevda

7.BÖLÜM

Hello ben geldim evet nihayet diğer kitabım sezon finali oldu darısı bunun başına neyse fazla uzatmıyorum nasılsınız bakalım inşallah iyisinizdir..

Beni instagram dan takip etmeyi unutmayın hepinize kucak dolusu sevgiler 😇

İnstagram : 👉#sessizkiz563 👈

Keyifli okumalar dilerim herkese lütfen vote ve yorum yapmayı unutmayın 😇

Şarkı : yalın =deva bize sevişler

Karan yine her zamanki gibi yerini almış ,bir elinde sigarası bir elinde alkol şisesi ile Nevşehrinin ışıklarının içinde kaybolmuştu. Şehrin ışıklarının dan çok hapis olduğu bir çift ormanı andıran gözlerdi. " hayırdır gadaşım çıkmışsın yine buraya" dedi Begüm. Karan begüme cevap vermeden kenara çekildi. Ne zaman derdi tasası olsa Begüm mutlaka yanında olurdu. Kan bağları belki yoktu ama onların can bağları vardı. Begüm her zaman ki gibi karanın yanını aldı. Karanın elinden alkol şisesini alıp kafasına diktikten sonra karana uzattı. Karan Begüm den şişeyi geri aldıktan sonra oda bir yudum aldı ve şişeyi yan tarafına koydu.

İkiside bir süre konuşmadı sessizlik aralarına duvar gibi girdiğinde Karan sessizliğini bozdu " yıllar sonra tekrar karşıma çıktı ama o beni tanımadı, halbu ki ben onu gözlerinden tanıdım ama o beni tanımadı" dedi ve sigarasından bir fırt çekti. Dumanı gök yüzüne doğru üflediğinde gözlerini kapadı.

Begüm " uzun zaman geçti seni tanıması mümkün değil " Karan gözlerini açtı ve gözlerini gökyüzünden ayırıp begüme baktı." insan çocukluğunu hatırlamaz mı yada vakit Geçirdiği kişiyi" diye sordu acıyla Begüm karanın sorusuna karşılık bir süre düşündü. Ne diye bilir di ki tam tamına 12 yıl boyunca karandan Kademi dinlemişti.

Begüm Nihayet konuşacak bir şey bulduğunda
" farkında isen sen eski Karan değilsin Bakışların bile değişti" dedi. Acımasız bir şekilde. Karan herşeyin farkındaydı eski Karan olmadığının, ne kadar iyi anılsada bazı huyları yüzünden kötü de anıldığının, kısacası karan herşeyin farkındaydı ve tek bir Dileği vardı kötü dedikoduların Kademi kulağına gitmemesi. Eğer bir gün Kadem gerçekleri öğrenip ondan vazgeçer ise şuan elde ettiği şansı bir daha yakalayamazdı.

Karan bakışlarını Begüm den çekti ve şehrin ışıklarına teslim etti. Karan bir süre şehrin ışıklarını izledikten sonra derin bir nefes alıp yutkundu. " insanlar değişir evet ama insanın kalbi anlar, tıpkı onu ilk gördüğüm de kalbimin o olduğunu anladığı gibi" dedi ve sigarısından büyük bir fırt çektikten sonra ucunu yere bastırıp söndürdü.

Konuşma bitmişti zaten begümünde söyleye bilecek cümlesi de kalmamıştı. Karan yavaşça ayağa kalktı ve yerden alkol şişesini aldı. Ve sonra da begüme tek kelime etmeden yanından ayrıldı.

😉🥺

Sabah annemin sesi ile uyandım "kızım hadi kalk artık sabah oldu" annemin söylediğini duymazdan gelip yorganı kafama çektim. Annem yorganı üstümden çektiğnde gözlerimi açtım, en nefret ettiğim şeydi uyur iken yorganımın üstümden çekilmesi.
Yatakda doğrulup oturdum ve anneme baktım " cidden anne vaz geçmeyeceksin değil mi bundan" annem üstümden aldığı yorganı yatağın kenarına koydu.

" asla şimdi in aşağıya da görümcen geldi" görümcem mi? Benim görümcem mi vardı?

" benim görümcem mi var" diye sordum. Annem yanıma gelip elini anlıma koydu " ateşinde yok ama" dedi ve elini çekti " kızım sen hafıza kaybımı yaşıyorsun dün nişanlandın ya. karanın üvey kardeşi geldi" dediğinde jetonum yeni düşmüştü. Ben dün gece nişanlanmıştım üstelik beşik kertmem ile.