Yıldızımızı doldurmadan geçmeyelim lütfen, keyifli okumalar.
Bölüm Müziği: Ayliva- Sie Weib
(Müzikler medyaya yüklüdür, dinleyebilirsiniz.)
VİRANE
•••
Şarkının son nakaratını söylemeyi de bitirdiğimde Alinda bana sarılmayı kısa bir anlığına keserek sevinçle ellerini çırpmış, Beyza ise karşımda kolları göğsünde bağlı bir şekilde şok içinde beni izliyordu. Pati Alinda'nın ani hareketinden korkup kaçmak isterken yatağın diğer ucuna gidemeden onu yakalayıp karnıma doğru çekerek ellerimle sarmıştım.
Minik kıza ve patiye yorgun bir tebessümle baktım.
Ciddi bir yorgunluk ve ayaklarımın sızısından öldüğüm bir sabahın körüydü, evde yine Alinda krizi vardı ve elbette küçük kızın soluk aldığı yer benim yanım olmuştu.
Evet, gece kendi evimden ayrılıp çıktığımız yolculuğun sonunda Aras'ın artık aşina olduğum cehennemine geri dönmüştük. Evime kısa süreli bir ziyaret yapmak bile bana hem can vermiş, hemde canımı yakmıştı.
Zebani hazretleri yolda ani bir şekilde kararını değiştirmiş ve bizi yeniden buraya getirmişti.
Alinda ise ilaçlarını içmediği için şu an kriz vardı, nesi olduğunu ve neden ilaç içmesi gerektiğini bile bilmiyordum fakat bildiğim tek şey bu evde herkesin hassas noktası Alinda'ydı.
Arzu hariç, onun tek ilgi odağı Aras'tı. Küçük kızın hemşiresi olmasına rağmen hiç ortalıkta görünmüyordu, Beyza ve ben dakikalardır ilaç içirmek için uğraşıyorduk fakat Alinda garip bir şekilde inat ediyordu.
Bir şeylere böyle yaparak tepki veriyor gibiydi.
FLASHBACK
"Miyav." Pati, gözlerimi içine düşmek üzere olduğu karanlık girdabın kıyısından sesiyle kurtardığında Aras o simsiyah bakan kehribar gözlerinin hedefinde yine hala beni tutuyordu. Hissediyordum.
Aynı pencereden baktığımız hayatın hayali dahi kalbimin en kırık hücresini yerinden çıkaracak kadar çarptırdığı için miydi bilmiyorum fakat, kalbim resmen ağzımda atıyordu.
O, az evvel benim aklımdan geçen şeyi dudaklarının arasından sızarak birebir cümleye dökmüştü.
Nasıl olabilirdi bu?
Aklımı mı okumuştu?
Donup kalmak bir tabir ise ben az evvel bunu somut bir hale bürünerek deneyimlemiştim. Çok, çok garipti.
"Korktun mu sen, gel." Ortamın bu garip havası patinin huzursuz hareketlenmesi ve sürekli miyavlamasıyla dağılırken onu cevapsız bırakarak önüme dönmüş ve çok özlediğim kedime sıkıca sarılmıştım.
Evet, ondan kaçıyordum.
O ise hala bana bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİRANE
Teen Fiction"Çaresizliğimi görmüyor musun? Neden bırakmıyorsun beni?" Diye sordu genç kız kısık bir sesle, bedeninde kalan son gücünü bu soruyu sormak için fütursuzca harcayarak. Sessizlik öylesine derindi ki,kulaklarının sağır olduğuna inanacaktı neredeyse...
